Ніна Іванаўна Гілевіч

Ніна Іванаўна Гілевіч
Ніна Іванаўна Гілевіч
Дата нараджэння	3 чэрвеня 1931
Месца нараджэння	Шумілінскі раён, Віцебская вобласць, Беларусь;
Дата смерці	24 ліпеня 2003 (72 гады)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Месца пахавання	Кальварыйскія могілкі;
Грамадзянства	Беларусь;
Муж	Ніл Гілевіч
Род дзейнасці	мовазнаўца
Месца працы	Вышэйшая школа; філалагічны факультэт БДУ;
Навуковая ступень	кандыдат філалагічных навук
Навуковае званне	дацэнт;
Альма-матар	філалагічны факультэт БДУ;

Ніна Іванаўна Гілевіч (у дзявоцтве Кавалёва; 3 чэрвеня 1931, Шумілінскі раён, Віцебская вобласць — 24 ліпеня 2003, Мінск) — беларускі мовазнавец, спецыяліст у галіне беларускага мовазнаўства. Кандыдат філалагічных навук (1971), дацэнт^[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 3 чэрвеня 1931 года ў Шумілінскім раёне Віцебскай вобласці^[1].

Скончыла ў 1956 годзе Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці «Беларуская мова і літаратура. Руская мова і літаратура», пасля аспірантуру^[1]. У час вучобы пазнаёмілася са сваім будучым мужам Нілам Гілевічам^[2].

У 1956—1957 гадах настаўнічала ў Кузьмінскай СШ Гарадоцкага раёна Віцебской вобласці, пасля працавала ў выдавецтве «Вышэйшая школа», выкладала на кафедры беларускай мовы філалагічнага факультэта БДУ, дацэнт^[1].

Памерла 24 ліпеня 2003 года. Пахавана на Кальварыйскіх могілках у Мінску^[1].

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя інтарэсы: гісторыя старажытнабеларускай мовы; мова і стыль мастацкіх твораў беларускіх пісьменнікаў; беларуская дыялекталогія^[1].

Сям’я[правіць | правіць зыходнік]

У шлюбе з паэтам Нілам Гілевічам (1931—2016) мела адзінага сына Сяргея^[3], які стаў хімікам. Ягоная жонка — гісторык, сын Багдан — матэматык, грае ў рок-гурце^[4].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Старонка на сайце базы даных «Вучоныя Беларусі»
↑ Палута, Барыс. Культ Сталіна, беларуская мова, жаніцьба: пра што пісаў у дзённіку малады Ніл Гілевіч (бел.). Новы Час (30 верасня 2023). Праверана 8 сакавіка 2024.
↑ «Усе сышлі, сышла эпоха. Няма Караткевіча, няма Брыля, няма Гілевіча». Жыхарка дома па вуліцы Карла Маркса, 36 згадвае пра сваіх суседзяў і іх лёсы (бел.). Наша Ніва. Праверана 28 кастрычніка 2023.
↑ Падобныя ці не? Як выглядаюць і чым займаюцца ўнукі Ніла Гілевіча, Івана Мележа і Кандрата Крапівы (руск.). citydog.io. Праверана 29 кастрычніка 2023.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Старонка на сайце базы даных «Вучоныя Беларусі»

[:0-1] а ^б ^в ^г ^д ^е Старонка на сайце базы даных «Вучоныя Беларусі»

[2] Палута, Барыс. Культ Сталіна, беларуская мова, жаніцьба: пра што пісаў у дзённіку малады Ніл Гілевіч (бел.). Новы Час (30 верасня 2023). Праверана 8 сакавіка 2024.

[nn-3] «Усе сышлі, сышла эпоха. Няма Караткевіча, няма Брыля, няма Гілевіча». Жыхарка дома па вуліцы Карла Маркса, 36 згадвае пра сваіх суседзяў і іх лёсы (бел.). Наша Ніва. Праверана 28 кастрычніка 2023.

[4] Падобныя ці не? Як выглядаюць і чым займаюцца ўнукі Ніла Гілевіча, Івана Мележа і Кандрата Крапівы (руск.). citydog.io. Праверана 29 кастрычніка 2023.

[1]

[2]

[3]

[4]