П’ер Нара

П’ер Нара
фр.: Pierre Nora
Дата нараджэння	17 лістапада 1931(1931-11-17) (93 гады)
Месца нараджэння	VIII акруга Парыжа, Парыж, Парыж, рэгіён Іль-дэ-Франс, Метраполія Францыі, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Бацька	Gaston Nora[d]
Жонка	Françoise Cachin[d] і Anne Sinclair[d]
Род дзейнасці	гісторык, выкладчык універсітэта, выдавец
Навуковая сфера	гісторыя
Месца працы	Вышэйшая школа сацыяльных навук[d]
Альма-матар	Ліцэй Людовіка Вялікага[d] Ліцэй Карно[d] Факультэт мастацтваў Парыжа[d]
Член у	Французская акадэмія Liberté pour l'histoire[d] Comité des intellectuels pour l'Europe des libertés[d] comité de lecture des éditions Gallimard[d]
Прэміі	Grand Prix Gobert[d] (1993) Jean-Zay Award[d] (2011) prix Montaigne de Bordeaux[d] (2012)
Узнагароды	ганаровы доктар Універсітэта Лаваля[d] (1999) прэмія Дэна Дэвіда[d] (2014)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

П’ер Нара (нар. 7 лістапада 1931, Парыж) — французскі гісторык, сябра Французскай акадэміі. Найбольш вядомы па сваіх працах над пытаннем французскай ідэнтычнасці, а таксама ў вобласці сацыялогіі.

Распрацаваў і абгрунтаваў паняцце месца памяці, і тэорыю месцаў памяці, як феномена сучаснай сацыяльнай рэчаіснасці.

Бібліяграфія

• Les Français d’Algérie, Julliard, 1961,
• Faire de l’histoire (dir., avec Jacques Le Goff), Paris, Gallimard, 1974, 3 tomes: t. 1 Nouveaux problèmes, t. 2 Nouvelles approches, t. 3 Nouveaux objets,
• Essais d’ego-histoire, Gallimard, 1987.
• Les Lieux de mémoire (dir.), Paris, Gallimard, 3 tomes: t. 1 La République (1 vol., 1984), t. 2 La Nation (3 vol., 1987), t. 3 Les France (3 vol., 1992), sutrumpintas vertimas Realms of Memory, 3 vol., Columbia University Press, 1996—1998.