Роберт Бедрань

З пляцоўкі Вікіпедыя
Роберт Бедрань
польск.: Robert Biedroń
Robert wiki.png

дэпутат Сейма Польшчы[d]
8 лістапада 2011 — 8 снежня 2014
Пераемнік Яраслаў Грамадзкі[d]
прэзідэнт Слупска[d]
6 снежня 2014 — 21 лістапада 2018
Папярэднік Мацей Кабылінскі[d]
дэпутат Еўрапейскага парламента
з 2 ліпеня 2019
прадстаўнік у Парламенцкай асамблеі Савета Еўропы[d]
23 студзеня 2012 — 25 студзеня 2015
Нараджэнне 13 красавіка 1976(1976-04-13)[1] (46 гадоў)
Веравызнанне нерэлігійнасць[d]
Партыя
Адукацыя
Дзейнасць палітык, local politician, актывіст, публіцыст
Сайт robertbiedron.pl
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Роберт Бедрань (польск.: Robert Biedroń, нарадзіўся 13 красавіка 1976 года, Рыманаў, Падкарпацкае ваяводства, Польшча) — польскі палітычны дзеяч. Быў чальцом сацыял-дэмакратычнай партыі Рэспублікі Польшча і Саюза дэмакратычных левых сіл. Уваходзіць у Савет дырэктараў польскай Кампаніі супраць гамафобіі. Дэпутат Сойма, затым — прэзідэнт горада Слупска, еўрадэпутат.

Адукацыя[правіць | правіць зыходнік]

Атрымаў адукацыю і мае званні:

  • выпускнік Варшаўскай школы палітычных лідараў (2010);
  • школа праў чалавека Хельсінкскага Камітэта па правах чалавека (2006);
  • бакалаўр па эканоміцы ў Казімеж Пуласкім тэхнічным універсітэце ў Радаме (2001 і 2010);
  • магістр паліталогіі ўніверсітэта Варміі і Мазур у Ольштыне (2000);
  • выпускнік Ягелонскага ўніверсітэта (1999), спецыяльнасць «Грамадзянскае права».

Палітычная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

У 2005 годзе Роберт Бедрань — чалец Саюза дэмакратычных левых сіл (СДЛС) кандыдат у Сойм Рэспублікі Польшча, ніжняй палаты польскага парламента. У 2006 годзе перамог на выбарах абласнога Сходу ў Ольштыне. За час сваёй працы ў Сходзе прапанаваў больш 740 паправак у абласны статут, больш 600 з якіх былі прыняты.

У 2006 годзе вінаваціўся ў абразе рэлігійных пачуццяў вернікаў[3], у 2010 годзе — у нанясенні целавых пашкоджанняў супрацоўніку паліцыі падчас дэманстрацыі 11 лістапада 2010 года[4]. У абодвух працэсах быў апраўданы.

У кастрычніку 2011 года на парламенцкіх выбарах Бедрань быў абраны ў Сойм у якасці кандыдата ад Палікоцкага руху, атрымаўшы 16,919 галасоў ад раёна Гдыні[5]. Ён стаў першым адкрытым геем, дэпутатам польскага парламенту[6].

У 2012 годзе стварыў парламенцкую групу, што падтрымвае эсперанта (PGAE), супрацоўнічае з чальцамі польскай асацыяцыі Эсперанта (EDE — Pollando) у Шчэціне, Гдыні і Мальбарку.

У 2014 годзе выйграў выбары прэзідэнта горада Слупск, атрымаўшы 57% галасоў[5], стаўшы таксама першым адкрытым геем-кіраўніком польскага горада. У час кіравання Слупскам яго папулярнасць павялічвалася з-за наватарскіх рашэнняў. Бедрань адмовіўся карыстацца службовым аўтамабілем і на працу ездзіў на ровары ці грамадскім транспарце. Акрамя таго, зменшыў зарплаты ўсім гарадскім чыноўнікам і сам на працягу свайго тэрміну паўнамоцтваў меў найменшую зарплату сярод усіх польскіх прэзідэнтаў гарадоў. У Слупску ён заснаваў шмат грамадскіх ініцыятыў і праводзіў рэгулярныя сустрэчы з жыхарамі горада, запрашаючы іх да размовы на канапу, пастаўленую адмыслова для гэтае мэты на галоўнай плошчы.

З’яўляецца заснавальнікам і кіраўніком сацыял-дэмакратычнай партыі «Вясна», якая ў выбарах у Еўрапарламент 2019 атрымала 6,06% галасоў, і ён стаў еўрадэпутатам. З 26 верасня 2019 старшыня дэлегацыі Еўрапарламента па Беларусі[6].

23 верасня 2020 года ўзяў шэфства над Іллём Салеем(руск.) бел., беларускім адвакатам і палітычным зняволеным[7][8].

Асабістае жыццё[правіць | правіць зыходнік]

Кшыштаф Новак і Роберт Бедрань на «Парадзе роўнасці» ў Варшаве, 2003

Роберт Бедрань пражывае са сваім на тры гады маладзейшым жыццёвым партнёрам Кшыштафам, які з’яўляецца доктарам юрыдычных навук[6].

Зноскі

  1. ↑ Robert Biedroń // https://pantheon.world/profile/person/Robert_Biedroń Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ http://www.sejm.gov.pl/sejm7.nsf/posel.xsp?id=027
  3. ↑ Proces o znieważenie katolików -​ Robert Biedroń uniewinniony Архівавана 13 снежня 2014.
  4. ↑ Robert Biedroń oskarżony o napaść na policjanta Архівавана 12 красавіка 2015.
  5. ↑ а б Gay Star News: Poland makes history by electing its first openly gay mayor Архівавана 22 красавіка 2016.
  6. ↑ а б в polskieradio.pl
  7. ↑ Members of Parliament from Germany, Poland and Switzerland take over godparenthood for Liliya Ulasava, Illia Salei, Vital and Yahor Prakapchuk (англ.) . Libereco – Partnership for Human Rights (22 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 ліпеня 2021. Праверана 22 кастрычніка 2021.
  8. ↑ У палітзняволеных Ліліі Уласавай, Іллі Салея, Віталя і Ягора Пракапчукоў з'явіліся “хросныя” . Праваабарончы цэнтр «Вясна». Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2021. Праверана 22 кастрычніка 2021.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Nieerotyczny dotyk. O hipokryzji i homofobii kościoła katolickiego w Polsce, [w:] Homofobia po polsku!, Wydawnictwo Sic!, Warszawa. 2004.
  • Polityka, Edukacja, Internet, Służba zdrowia, Kościół katolicki, Sport, [w:] Sytuacja społeczna osób biseksualnych i homoseksualnych w Polsce. Raport za lata 2005 и 2006.
  • Kampania Przeciw Homofobii, Lambda Warszawa, Warszawa. 2007, s. 37–88.
  • Tęczowy elementarz, Wydawnictwo AdPublik, Warszawa 2007, ISBN 978-83-926199-0-1.
  • Pracownia Monitoringu i Rzecznictwa Prawnoczłowieczego (red.), Kampania Przeciw Homofobii, Warszawa. 2008.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Роберт_Бедрань&oldid=4228733"