Роберт Бедрань
Роберт Бедрань | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
польск.: Robert Biedroń | |||||||
![]() | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Пераемнік | Яраслаў Грамадзкі[d] | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Мацей Кабылінскі[d] | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
13 красавіка 1976[1] (46 гадоў) |
||||||
Веравызнанне | нерэлігійнасць[d] | ||||||
Партыя |
|
||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | палітык, local politician, актывіст, публіцыст | ||||||
Сайт | robertbiedron.pl | ||||||
![]() |
Роберт Бедрань (польск.: Robert Biedroń, нарадзіўся 13 красавіка 1976 года, Рыманаў, Падкарпацкае ваяводства, Польшча) — польскі палітычны дзеяч. Быў чальцом сацыял-дэмакратычнай партыі Рэспублікі Польшча і Саюза дэмакратычных левых сіл. Уваходзіць у Савет дырэктараў польскай Кампаніі супраць гамафобіі. Дэпутат Сойма, затым — прэзідэнт горада Слупска, еўрадэпутат.
Адукацыя[правіць | правіць зыходнік]
Атрымаў адукацыю і мае званні:
- выпускнік Варшаўскай школы палітычных лідараў (2010);
- школа праў чалавека Хельсінкскага Камітэта па правах чалавека (2006);
- бакалаўр па эканоміцы ў Казімеж Пуласкім тэхнічным універсітэце ў Радаме (2001 і 2010);
- магістр паліталогіі ўніверсітэта Варміі і Мазур у Ольштыне (2000);
- выпускнік Ягелонскага ўніверсітэта (1999), спецыяльнасць «Грамадзянскае права».
Палітычная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]
У 2005 годзе Роберт Бедрань — чалец Саюза дэмакратычных левых сіл (СДЛС) кандыдат у Сойм Рэспублікі Польшча, ніжняй палаты польскага парламента. У 2006 годзе перамог на выбарах абласнога Сходу ў Ольштыне. За час сваёй працы ў Сходзе прапанаваў больш 740 паправак у абласны статут, больш 600 з якіх былі прыняты.
У 2006 годзе вінаваціўся ў абразе рэлігійных пачуццяў вернікаў[3], у 2010 годзе — у нанясенні целавых пашкоджанняў супрацоўніку паліцыі падчас дэманстрацыі 11 лістапада 2010 года[4]. У абодвух працэсах быў апраўданы.
У кастрычніку 2011 года на парламенцкіх выбарах Бедрань быў абраны ў Сойм у якасці кандыдата ад Палікоцкага руху, атрымаўшы 16,919 галасоў ад раёна Гдыні[5]. Ён стаў першым адкрытым геем, дэпутатам польскага парламенту[6].
У 2012 годзе стварыў парламенцкую групу, што падтрымвае эсперанта (PGAE), супрацоўнічае з чальцамі польскай асацыяцыі Эсперанта (EDE — Pollando) у Шчэціне, Гдыні і Мальбарку.
У 2014 годзе выйграў выбары прэзідэнта горада Слупск, атрымаўшы 57% галасоў[5], стаўшы таксама першым адкрытым геем-кіраўніком польскага горада. У час кіравання Слупскам яго папулярнасць павялічвалася з-за наватарскіх рашэнняў. Бедрань адмовіўся карыстацца службовым аўтамабілем і на працу ездзіў на ровары ці грамадскім транспарце. Акрамя таго, зменшыў зарплаты ўсім гарадскім чыноўнікам і сам на працягу свайго тэрміну паўнамоцтваў меў найменшую зарплату сярод усіх польскіх прэзідэнтаў гарадоў. У Слупску ён заснаваў шмат грамадскіх ініцыятыў і праводзіў рэгулярныя сустрэчы з жыхарамі горада, запрашаючы іх да размовы на канапу, пастаўленую адмыслова для гэтае мэты на галоўнай плошчы.
З’яўляецца заснавальнікам і кіраўніком сацыял-дэмакратычнай партыі «Вясна», якая ў выбарах у Еўрапарламент 2019 атрымала 6,06% галасоў, і ён стаў еўрадэпутатам. З 26 верасня 2019 старшыня дэлегацыі Еўрапарламента па Беларусі[6].
23 верасня 2020 года ўзяў шэфства над Іллём Салеем(руск.) бел., беларускім адвакатам і палітычным зняволеным[7][8].
Асабістае жыццё[правіць | правіць зыходнік]
Роберт Бедрань пражывае са сваім на тры гады маладзейшым жыццёвым партнёрам Кшыштафам, які з’яўляецца доктарам юрыдычных навук[6].
Зноскі
- ↑ Robert Biedroń // https://pantheon.world/profile/person/Robert_Biedroń Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ http://www.sejm.gov.pl/sejm7.nsf/posel.xsp?id=027
- ↑ Proces o znieważenie katolików - Robert Biedroń uniewinniony Архівавана 13 снежня 2014.
- ↑ Robert Biedroń oskarżony o napaść na policjanta Архівавана 12 красавіка 2015.
- ↑ а б Gay Star News: Poland makes history by electing its first openly gay mayor Архівавана 22 красавіка 2016.
- ↑ а б в polskieradio.pl
- ↑ Members of Parliament from Germany, Poland and Switzerland take over godparenthood for Liliya Ulasava, Illia Salei, Vital and Yahor Prakapchuk (англ.) . Libereco – Partnership for Human Rights (22 верасня 2020). Архівавана з першакрыніцы 21 ліпеня 2021. Праверана 22 кастрычніка 2021.
- ↑ У палітзняволеных Ліліі Уласавай, Іллі Салея, Віталя і Ягора Пракапчукоў з'явіліся “хросныя” . Праваабарончы цэнтр «Вясна». Архівавана з першакрыніцы 20 ліпеня 2021. Праверана 22 кастрычніка 2021.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Nieerotyczny dotyk. O hipokryzji i homofobii kościoła katolickiego w Polsce, [w:] Homofobia po polsku!, Wydawnictwo Sic!, Warszawa. 2004.
- Polityka, Edukacja, Internet, Służba zdrowia, Kościół katolicki, Sport, [w:] Sytuacja społeczna osób biseksualnych i homoseksualnych w Polsce. Raport za lata 2005 и 2006.
- Kampania Przeciw Homofobii, Lambda Warszawa, Warszawa. 2007, s. 37–88.
- Tęczowy elementarz, Wydawnictwo AdPublik, Warszawa 2007, ISBN 978-83-926199-0-1.
- Pracownia Monitoringu i Rzecznictwa Prawnoczłowieczego (red.), Kampania Przeciw Homofobii, Warszawa. 2008.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Афіцыйны сайт (польск.)
- Campaign Against Homophobia Архівавана 26 мая 2004.