Свята драконавых лодак

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Свята драконавых лодак
Выява
Краіна
Краіна паходжання
Дзень у годзе 5th day of the 5th month in the Chinese lunar calendar[d]
Статус нематэрыяльнай культурнай спадчыны Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity[d][1]
Апісана на сайце ich.unesco.org/en… (англ.)
ich.unesco.org/fr… (фр.)
ich.unesco.org/es… (ісп.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цюй Юань у драконавай лодцы, які ўпрыгожвае адну з цэнтральных плошчаў Сінгапура на Свята драконавых лодак

Дуань-у або Дуаньу (кіт.: 端午), таксама званы «падвойнай пяцёркай», бо прыпадае на пяты дзень пятага месяца па месяцавым календары, — кітайскае традыцыйнае свята каляндарнага цыклу, які прыпадае на пачатак году. Яго назва звычайна перакладаецца як свята драконавых лодак  (руск.), па найбольш распаўсюджанаму ў гэты дзень абрадава-забаўляльнаму дзейству — спаборніцтву ў веславанні на лодках, якія паказваюць драконаў. У гэты дзень прынята ўжываць у ежу цзунцзы.

Паходжанне[правіць | правіць зыходнік]

Свята драконавых лодак традыцыйна звязваюць з памінаннем Цюй Юаня[2] або, па менш распаўсюджанай версіі, У Цзысюя  (руск.).

У цэлым Дуань-у азначае сабой наступ летняй спякоты і, адпаведна, небяспеку распаўсюджання спалучаных з ёю летніх захворванняў. Таму народнай дамінантай свята стала «адвядзенне зла», што ўвасобілася ў мясцовых традыцыях выкарыстання абярэгаў з палыну, малюнкаў з выявай Чжун Куя  (англ.) і іншых. Традыцыйна ў гэты дзень асаблівая ўвага адводзілася дзецям: ім рабіліся каралі і бранзалеты з рознакаляровых нітак, прыгожыя вышытыя сумкі; на лбе дзіцяці бацькі малявалі кітайскі іерогліф 王 (ван), які азначае «князь»; для «самаабароны ад пошасцяў» дзяцей вучылі рабіць лукі і стрэлы. У адным з чатырох кітайскіх класічных раманаў, «Сон у Чырвоным цераме» (Глава 31), згадваецца старажытнакітайскі звычай у гэты дзень прымацоўваць да брамы дома галінкі рагозу і палыну (кіт. спр. 蒲艾) і прывязваць да рукі дзіцяці талісман у выглядзе маленькага тыгра (кіт. спр. 虎符) з тонкай шаўковай тканіны для «адвядзення зла» (кіт. спр. 避邪). Гэтаму боку свята таксама надавалі асаблівую ўвагу японцы  (руск.). Свята драконавых лодак і звязаныя з ім традыцыі апісваюцца і ў іншым кітайскім класічным рамане — «Падарожжа на Захад» (глава 69):

Тры гады таму, падчас фестывалю падвойнай пяцёркі, нашы муж і жонка і мы ўсе сабраліся ўнутры Гранатавага Павільёна нашага саду, разрэзалі рысавыя кексы, мацавалі палын да свайго адзення, пілі віно, зробленае з аера і рэальгару, глядзелі спаборніцтвы драконавых лодак[3].

Распаўсюджанне[правіць | правіць зыходнік]

Дуань- у можна сустрэць у культурах іншых азіяцкіх краін: Кадома-но хі  (руск.), першапачаткова, у дакладнай адпаведнасці па месяцавым календары — Танго но сэку (яп.: 端午の節句) — у Японіі, Дано (Dano, Surit-nal — у Карэі, Даанга (Tết Đoan Ngọ) — у В’етнаме.

Кітайская традыцыя лодачных гонак, прымеркаваных да Дуань-у, распаўсюдзілася з Ганконга і Тайваня ў ЗША і іншыя краіны, набыўшы такім чынам статус віду спорту.

У КНР Дуань-у, нароўні з двума іншымі святамі (Дзень памінання памерлых  (руск.) і Свята сярэдзіны восені  (руск.)), атрымаў статус «нацыянальнай культурнай спадчыны» толькі ў 2006, і ўвайшоў у спіс афіцыйных святаў, якія адзначаюцца выходнымі днямі, з 2007. Да гэтага святочныя абрады, прымеркаваныя да гэтых дзён, маглі атрымаць абвінавачванне ў распаўсюдзе забабонаў.

Зноскі

  1. а б Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity, Liste représentative du patrimoine culturel immatériel de l’humanité, Lista Representativa del Patrimonio Cultural Inmaterial de la Humanidad
  2. Коллектив авторов 2016.
  3. Даслоўны пераклад з англійскай мовы па крыніцы: The Journey to the West. Translated and edited by A. C. Yu (англ.). — The University of Chicago Press, 1984. — Vol. 3. — P. 318. — ISBN 0-226-97153-8.
  4. 西游记 (Путешествие на Запад) (кіт.). — Пекин: Жэньминь вэньсюэ чубаньшэ, 2005. — Т. 2. — С. 837. — ISBN 7-02-000873-9.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • История Китая с древнейших времён до начала XXI века : в 10 т / отв. ред. Л.С. Переломов. — М.: Наука—Вост. лит, 2016. — Т. II. Эпоха Чжаньго, Цинь и Хань (V в. до н.э.—III в. н.э.). — 687 с. — ISBN 978-5-02-039775-0.