Слонімская мячэць

Слонімская мячэць
	Мячэць
Слонімская мячэць
	; Слонімская мячэць на здымку Яна Булгака. 1937
Краіна	Беларусь
Горад	Слонім
Канфесія	Іслам
Тып будынка	Мячэць
Дата заснавання	1804
Дата пабудовы	1882 год
Дата скасавання	1944
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Слонімская мячэць — колішняя мячэць у Слоніме Гродзенскай вобласці. Размяшчалася на былой Татарскай вуліцы (цяпер вуліца Кірава). У 1994 годзе ў былой гаспадарчай пабудове XIX ст. была адкрыта новая мячэць.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Татары ў Слоніме з’явіліся ў XVI стагоддзі. У 1897 годзе ў Слонімскім павеце пражывалі 178 татараў^[1].

Пабудавана ў 1804 г. з адным мінарэтам і купалам. Згарэла 25 мая 1881 года ў час вялікага гарадскога пажару і праз год адбудавана з дрэва. Грошы на будаўнічыя матэрыялы ахвяраваў граф Францішак Пуслоўскі з Альберціна^[1]^[2].

У верасні 1939 года заможных слонімскіх татар НКУС вывозіў у Сібір. Мячэць спаленая немцамі падчас Другой сусветнай вайны перад адступленнем ўлетку 1944 года. Пасля Другой сусветнай вайны татары актыўна сталі выязджаць на Захад, баючыся новых арыштаў НКУС. У 1946 годзе многія з іх выехалі ў Польшчу^[1].

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Мячэць, збудаваная ў канцы XIX ст. па кампазіцыі ўяўляе вежава-купальны варыянт (у цэнтры і над вугламі паабапал міхрабы), вытворны ад царкоўнай архітэктуры гэтага перыяду з рэтраспектыўна-рускімі рысамі^[3]. Даследчык гісторыі польска-літоўскіх татар С. Крычынскі апісваў яе так^[4]: