Сонечнае зацьменне 7 верасня 1839 года
Выгляд
Сонечнае зацьменне 7 верасня 1839 | |
---|---|
Класіфікацыя | |
Тып | Кольцападобнае |
Сарас | 132 |
Гама | 0.1325 |
Велічыня | 0.9661 |
Максімум зацьмення | |
Працягласць | 214 с. (3 хв. 34 с.) |
Каардынаты | 12°48′ пн. ш. 152°42′ з. д.HGЯO |
Шырыня ценю | 123 км |
Час (UTC) | |
Найбольшая фаза | 22:23:26 |
Спасылкі | |
Каталог # (SE5000) | 9137 |
Сонечнае зацьменне 7 верасня 1839 года — кольцападобнае сонечнае зацьменне 132 сараса[1].
Зацьменне мела велічыню 0,9661 і дасягнула свайго максімуму ў 22:23:26 UTC у пункце з каардынатамі 13° пн. ш. 153° з. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 3 хв. 34 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 123 км[1].
Зацьменне 7 верасня 1839 года стала 2-ім сонечным зацьменнем у 1839 годзе і 97-ым у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 15 сакавіка 1839 года, наступнае — 4 сакавіка 1840 года[1].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.