Сушня
Су́шня[1][2] — старадаўняя гаспадарчая пабудова для сушкі снапоў лёну, збожжавых, канапель і інш.
Сушня вядома ў народаў многіх еўрапейскіх краін. На тэрыторыі Беларусі была пашырана ў XVI — пачатку XX стагоддзя[1]. Будавалі сушні пераважна з дрэва.
У якасці сушні таксама выкарыстоўваліся асеці, ёўні, часам лазні і саладзільні[1].
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Су́шня // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 300. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Су́шня // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1983. — Т. 5 кн. 1: С — Улагодзіць / [рэдактар М. Р. Суднік]. — С. 402. — 663 с.
- Яшкін І. Я. Су́шня // Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. / Рэд. М. В. Бірыла. — Мн.: Навука і тэхніка, 1971. — С. 183. — 256 с. — 2 800 экз.