Схіл
Схіл — нахіленыя участкі зямной паверхні, што фарміруюцца ў выніку эндагенных і экзагенных працэсаў на сушы (у гарах, далінах, катлавінах, на ўзвышшах), а таксама на дне мораў і акіянаў (мацерыковы схіл, падводныя хрыбты і ўзвышшы). Характар схілаў вызначаецца складам і будовай парод, абсалютнымі і адноснымі вышынямі, асаблівасцямі клімату, глеб, расліннасці, іх экспазіцыяй, інтэнсіўнасцю схілавых працэсаў.
На Беларусі каля 50 % ворных зямель размешчана на схілах.
Класіфікацыя
[правіць | правіць зыходнік]Паводле паходжання вылучаюць:
- тэктанічныя;
- дэнудацыйныя;
- акумулятыўныя;
- складаныя.
Паводле формы:
- прамыя;
- пукатыя;
- увагнутыя;
- складанай будовы.
Паводле стромкасці:
- слабаспадзістыя (нахіл 1—3°);
- спадзістыя (З—5°);
- слабапакатыя (5—7°);
- пакатыя (7—10°);
- стромкія (10—15°);
- вельмі стромкія (15—20°).
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Схі́лы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 305. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Схі́лы // Геаграфічныя паняцці і тэрміны: Энцыклапедычны даведнік / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. М. Курловіч і інш. — Мн.: БелЭн, 1993. — С. 280. — 333 с. — (Энцыкл. б-чка школьніка). — 14 000 экз. — ISBN 5-85700-085-8.
- Схіл // Яшкін І. Я. Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія / Рэд. М. В. Бірыла — Мн.: Навука і тэхніка, 1971. — 256 с. — 2800 экз.
- Схіл // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1983. — Т. 5 кн. 1: С — Улагодзіць / [рэдактар М. Р. Суднік]. — С. 409. — 663 с.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Схіл
