Схіл

Вельмі стромкі схіл (33°)

Схіл — нахіленыя участкі зямной паверхні, што фарміруюцца ў выніку эндагенных(руск.) бел. і экзагенных працэсаў(укр.) бел. на сушы (у гарах, далінах, катлавінах, на ўзвышшах), а таксама на дне мораў і акіянаў (мацерыковы схіл(руск.) бел., падводныя хрыбты і ўзвышшы(руск.) бел.). Характар схілаў вызначаецца складам і будовай парод, абсалютнымі і адноснымі вышынямі, асаблівасцямі клімату, глеб, расліннасці, іх экспазіцыяй, інтэнсіўнасцю схілавых працэсаў.

На Беларусі каля 50 % ворных зямель размешчана на схілах.

Класіфікацыя

Паводле паходжання вылучаюць:

• тэктанічныя;
• дэнудацыйныя;
• акумулятыўныя;
• складаныя.

Паводле формы:

• прамыя;
• пукатыя;
• увагнутыя;
• складанай будовы.

Паводле стромкасці:

• слабаспадзістыя (нахіл 1—3°);
• спадзістыя (З—5°);
• слабапакатыя (5—7°);
• пакатыя (7—10°);
• стромкія (10—15°);
• вельмі стромкія (15—20°).

Літаратура

• Схілы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15: Следавікі — Трыо. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15), ISBN 985-11-0035-8.

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх