Перайсці да зместу

Да працы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Сцяг Працы (газета))
«Да працы»
Тып газета
Краіна
Заснавана 1 кастрычніка 1927
Спыненне публікацый 16 снежня 1928
Мова беларуская
Галоўны офіс

«Да працы» — газета рэвалюцыйна-дэмакратычнага кірунку ў Заходняй Беларусі. Выдавалася 1 кастрычніка 192716 снежня 1928 у Вільні на беларускай мове 2 разы на тыдзень. Працягвала традыцыі газет Беларускай сялянска-работніцкай грамады (БСРГ). 3 12 сакавіка 1928 орган Беларускага сялянска-рабочага пасольскага клуба «Змаганне».

У сувязі з рэпрэсіямі польскіх улад выдаўцы 15 разоў мянялі назву газеты: «Наша праца» (129 кастрычніка 1927), «Праца» (523 лістапада 1927), «Права працы» (724 снежня 1927), «Навагодняя праца» (27 снежня 1927), «Думка працы» (428 студзеня 1928), «Сіла працы» (124 лютага 1928), «Воля працы» (1231 сакавіка 1928), «Красавік» (5 красавіка 1928), «Голас працы» (14 красавіка30 мая 1928), «Зара працы» (229 чэрвеня 1928), «Сцяг працы» (431 ліпеня 1928), «Доля працы» (329 жніўня 1928), «Рэха працы» (1-29 верасня 1928), «Слова працы» (531 кастрычніка 1928), «За працу» (527 лістапада 1928, «Да працы»1 снежня 1928)

Мела рубрыкі «Палітычная хроніка», «Выбарная хроніка», «3 сейму» і інш. Пісала пра цяжкае сацыяльна-эканамічнае становішча працоўных Заходняй Беларусі, нацыянальна-вызваленчы рух, рознагалоссі паміж прадстаўнікамі ідэй сацыялістычнай і нацыянальнай арыентацыі ў барацьбе за сацыяльнае і нацыянальнае вызваленне, гісторыю стварэння і дзейнасць розных партый і арганізацый, у т. л. БСРГ, Польскай сацыялістычнай партыі, Беларускай хрысціянскай дэмакратыі, Беларускага сялянскага саюза і інш. Асвятляла падрыхтоўку, выбары і работу польскага сейма, інфармавала пра ход судовага працэсу над дзеячамі БСРГ. На старонках газеты змешчаны выступленні беларускіх паслоў у польскім сейме, артыкулы з нагоды 10-й гадавіны незалежнасці Польшчы, матэрыялы пра культурнае жыццё ў Заходняй Беларусі, вершы М. Васілька, Х. Ільяшэвіча, А. Салагуба, В. Таўлая і інш., пад рубрыкай «Маленькі фельетон» матэрыялы І. Маразовіча (пад псеўд. Я. Маланка), пераклады на беларускую мову асобных твораў У. Караленкі.

Выйшла каля 120 нумароў, з іх больш за 50 канфіскавана. Закрыта польскімі ўладамі.