Перайсці да зместу

Сычуг

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сычуг
Выява
Выява ў разрэзе
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Будова страўніка каровы: a — стрававод, b — рубец, c — сетка, d — кніжка, e — сычуг, f — тонкая кішка

Сычу́г[1] (abomasum) — частка страўніка жвачных (апошні 4-ы аддзел складанага 4-камернага страўніка жвачных жывёл), так званы залозісты страўнік.

Сычуг адпавядае простаму аднакамернаму страўніку большасці млекакормячых. Слізістая абалонка сычуга пакрыта прызматычным эпітэліем, утрымлівае фундальныя (дновыя), піларычныя і кардыяльныя залозы і ўтварае 13—14 доўгіх складак, якія павялічваюць паверхню. Мускульная абалонка сычуга ўтворана вонкавым падоўжным і ўнутраным колцавым пластамі.

У сычугу цялят, якія сілкуюцца малаком, выпрацоўваецца рэнін — стрававальны сычужны фермент, які расшчапляе пептыды. Вылучаны з сычугоў маладых цялят і ягнят, гэты фермент выкарыстоўваецца пры вырабе сыру.