Сямлёва (сяло)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сяло
Сямлёва
Краіна
Суб’ект федэрацыі
Муніцыпальны раён
Каардынаты
Тэлефонны код
48131
Паштовыя індэксы
215133
Код АКАТП
Сямлёва на карце Расіі ±
Сямлёва (сяло) (Расія)
Сямлёва (сяло)
Сямлёва (сяло) (Смаленская вобласць)
Сямлёва (сяло)

Сямлёва[1] (руск.: Семлёво) — сяло ў Вяземскім раёне Смаленскай вобласці Расіі. Адміністрацыйны цэнтр Сямлёўскага сельскага паселішча.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Гістарычныя дакументы паказваюць на тое, што ў сяле Сямлёва 17 (27) мая — 4 (14) чэрвеня 1634 года быў падпісаны «Палянаўскі мір» — мірны дагавор паміж Рускім царствам і Рэччу Паспалітай, які завяршыў смаленскую вайну 1632—1634 гадоў. Дакладна ўказваецца і месцазнаходжанне сяла Сямлёва: «паміж Вязьмой і Дарагабужам». Аднак разам з гэтым у дадзеных крыніцах паказана, што дамова была падпісаная на рацэ Палянаўка. Неадпаведнасць заключаецца ў тым, што рака Палянаўка працякае прыкладна ў 50 км на поўдзень ад сяла Сямлёва — ва Угранскім раёне Смаленскай вобласці, а Сямлёва размешчана на рацэ Сямлёўка.

«У 1781 г. палкоўнік Дзімітрый Фёдаравіч Кахоўскі пабудаваў драўляны храм у імя Пакрова Прасвятой Багародзіцы».

Мясцовасць вакол сяла Сямлёва і Сямлёўскага возера і гістарычныя дакументы, звязаныя з імі, былі пільна вывучаны вядомым даследчыкам даўніны, смаленскім археолагам і грамадскім дзеячам пачатку XX стагоддзя Кацярынай Мікалаеўнай Клетнавай. Яна апісала вынікі сваіх даследаванняў у артыкуле «Сяло Сямлёва ў 1812 годзе»[2]. У 1911 г. Клетнова пісала: «У 27 вёрстах ад г. Вязьмы па старым Смаленскім тракце ляжыць старажытнае, у цяперашні час даволі вялікая, сяло Сямлёва. Мураваная царква яго, у прыгожай зеляніне, абнесена каменнай жа масіўнай агароджай з круглымі вежамі, на манер байніц. Яна пабудавана уладальнікамі вёскі Сямлёва, г.г. Біруковым, у 1797 годзе ў самім парку маёнтка».

Сяло размешчана на «Старой Смаленскай дарозе», ўзнікненне якой датуецца XIV—XV стагоддзямі. Дарога з’яўлялася найстарэйшым і найкароткім водна-сухапутным шляхам з Еўропы ў Маскоўскія зямлі. Яе апісанне можна знайсці ў «Запісках аб Масковіі» (Вена, сярэдзіна XVI ст.) Аўстрыйскага пасла Герберштэйна, кнігах Мейерберга і «шляхавых запісках» стольніка П. А. Талстога. Па Старой Смаленскай дарозе адыходзілі рускія войскі пад націскам арміі Напалеона ў французска-рускай вайне 1812 г. З ёй жа Напалеон з рэшткамі арміі адступаў ад Масквы на захад.

У 1939—1960 гадах сяло было цэнтрам аднайменнага раёна Смаленскай вобласці.

У гады Вялікай Айчыннай вайны вёска была акупаваная гітлераўскімі войскамі ў сакавіку 1941 года, вызвалена ў сакавіку 1943 года.[3]

Зноскі