Сяргей Уладзіміравіч Вішнеўскі

Сяргей Уладзіміравіч Вішнеўскі
Дата нараджэння	15 красавіка 1893(1893-04-15)
Месца нараджэння	Рагачоў, Рагачоўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	28 чэрвеня 1967(1967-06-28) (74 гады)
Месца смерці	Масква, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Альма-матар	Ваенная акадэмія Генеральнага штаба Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР
Прыналежнасць	Расійская імперыя СССР
Род войскаў	кавалерыя, пяхота
Гады службы	Расійская імперыя 1912—1917 СССР 1918—1949
Званне
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сярге́й Уладзі́міравіч Вішне́ўскі (15 красавіка 1893, Рагачоў — 28 чэрвеня 1967, Масква) — савецкі военачальнік, генерал-маёр. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Біяграфія

На ваеннай службе з 1912 года. Кадравы афіцэр царскай арміі, скончыў кадэцкі корпус у горадзе Сумы (1912) і Елісаветградскае кавалерыйскае вучылішча (1914). У гады Першай сусветнай вайны служыў у кавалерыйскіх часцях на Паўднёва-Заходнім фронце ў чыне штабс-ротмістра , які камандаваў эскадронам.

У РСЧА з 1918 года. У гады Грамадзянскай вайны камандаваў палком, потым брыгадай, таксама некаторы час служыў у штабе брыгады. Ваяваў супраць махноўцаў, затым змагаўся з басмачамі на Туркестанскім фронце.

Па заканчэнні Грамадзянскай вайны камандаваў кавалерыйскім палком, затым быў намеснікам начальніка кавалерыйскай школы. У сакавіку 1925 года быў прызначаны памочнікам камандзіра кавалерыйскай брыгады, затым — камандзір брыгады. З кастрычніка 1926 года — памочнік начальніка аддзела штаба ЛВА, з кастрычніка 1927 года — камандзір 7-й Самарскай кавалерыйскай дывізіі.

Затым на вучобе: скончыў курсы ўдасканалення вышэйшага камсаставу пры Ваеннай акадэміі імя М. В. Фрунзе (пасля чаго некаторы час служыў начальнікам штаба кавалерыйскай брыгады), а затым у 1933 годзе і саму Ваенную акадэмію імя М. В. Фрунзе, дзе і застаўся ў якасці выкладчыка тактыкі. 4 снежня 1935 года прысвоена званне палкоўніка. Па некаторых дадзеных, падчас рэпрэсій ў РСЧА у 1938 годзе быў звольнены, але ўжо ў тым жа годзе прадоўжыў службу. 2 красавіка 1940 года яму прысвоена званне камбрыга, а 4 чэрвеня таго ж года переатэставаны ў генерал-маёры. З кастрычніка 1940 года — памочнік генерал-інспектара кавалерыі РСЧА.

Вялікая Айчынная вайна

21 верасня 1941 года быў прызначаны камандуючым 32-й арміі Рэзервовага фронту. З 3 кастрычніка армія вяла абарончыя баі пад Вязьмай. 7 кастрычніка армія трапіла ў акружэнне. Рэшткі войскаў арміі 12 кастрычніка выйшлі з акружэння, а генерал-маёр Вішнеўскі быў накіраваны на пасаду камандуючага знаходзячайся ў асяроддзі 19-й арміі, аднак не ўступіў на пасаду — не змог дабрацца да яе ўпраўлення і 22 кастрычніка быў хворым (з абмарожанымі нагамі) узяты ў палон.

Утрымліваўся ў ваеннай турме ў Летцене, у Хамельбургскім афіцэрскім лагеры, у Нюрнбергскай турме, у канцлагеры Флосенбюрг і Дахау. Пасля вызвалення ў 1945 годзе — у Савецкай ваеннай місіі ў Парыжы. Па вяртанні ў СССР праходзіў спецправерку НКУС. У снежні быў адноўлены ў РСЧА (справа была спынена ў 1946 годзе) і накіраваны на Вышэйшыя акадэмічныя курсы пры Вышэйшай ваеннай акадэміі імя К. Я. Варашылава, па заканчэнні якіх служыў выкладчыкам у Ваеннай акадэміі імя М. В. Фрунзе. З 1949 года — у запасе.

Узнагароды

• Ордэн Леніна
• Ордэн Чырвонага Сцяга
• 2 ордэна Чырвонай Зоркі
• Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»

Літаратура

• Коллектив авторов. Великая Отечественная. Командармы. Военный биографический словарь / Под общей ред. М. Г. Вожакина. — М.; Жуковский: Кучково поле, 2005. — С. 34—35. — ISBN 5-86090-113-5.