Уладзімір Паўлавіч Жохаў

Уладзімір Паўлавіч Жохаў
Уладзімір Паўлавіч Жохаў
Дата нараджэння	8 лютага 1933 (90 гадоў)
Месца нараджэння	Ленінград, РСФСР, СССР;
Месца працы	Шклозавод «Нёман»;
Жанр	дэкаратыўна-прыкладное мастацтва
Вучоба	Ленінградская сярэдняя мастацкая школа[d] (1954); Ленінградскае вышэйшае мастацка-прамысловае вучылішча імя В. Мухінай (1960); Нацыянальны дзяржаўны ўніверсітэт фізічнай культуры, спорту і здароўя імя П. Ф. Лесгафта[d];
Член у	Саюз мастакоў СССР; Саюз мастакоў Расіі[d];
Узнагароды

Уладзімір Паўлавіч Жохаў (8 лютага 1933, Санкт-Пецярбург) — беларускі мастак дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 8 лютага 1933 года ў Ленінградзе. У гады Вялікай Айчыннай вайны сям’я Жохавых была эвакуіравана. Толькі ў 1945 годзе Жохавы вярнуліся з эвакуацыі ў Ленінград. З 1947 па 1954 год Уладзімір навучаўся ў Ленінградскай сярэдняй мастацкай школе пры Акадэміі мастацтваў^[1].

Скончыў кафедру шкла і керамікі Ленінградскага вышэйшага мастацка-прамысловага вучылішча ў 1960 годзе. Дыпломную працу рыхтаваў на Дзяцькаўскім шклозаводзе. З 1960 па 1963 год працаваў на шклозаводзе «Чырвоны май». З 1963 па 1967 год у ленінградскім аддзяленні Мастацкага фонду. Паралельна, быўшы заўзятым спартсменам, вучыўся ў фізкультурным інстытуце імя Лесгафта ў школе трэнераў на кафедры лыжнага спорту. З 1967 па 1995 год працаваў мастаком на шклозаводзе «Нёман» у Беларусі^[1].

З 1991 па 2009 гады прайшло 7 персанальных выставак майстра — адна ў Маскве, тры ў Санкт-Пецярбургу і тры ў Беларусі^[1].

Член Саюза мастакоў СССР. Член Санкт-Пецярбургскага аддзялення Саюза мастакоў Расіі, секцыя дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Працуе ў галіне мастацкага шкла. У творчасці выкарыстоўвае прыём гіпербалізацыі форм, аб’ёмаў, асацыятыўную вобразнасць спалучае з дызайнерскімі рашэннямі: дэкаратыўная кампазіцыі «Белавежская пушча» (1969), «Кветкі» (залаты медаль на міжнароднай выстаўцы шкла і фарфору 1973 у г. Ябланец, Чэхія), «Шкляныя метамарфозы» (1973), «Птушкі» (1980), «Акулы» (1983), «Сёння на світанні» (1984), «Венерыны чаравічкі» (1993); камплекты посуду «Мядзведзі» (1967), «Марыя Сцюарт» (1993), дробная пластыка «Пеўні» (1972), «Дэльфіны» (1977); блюда «Дуб» (1974), куфаль з партрэтам У. С. Высоцкага (1990) і інш. Аўтар вітражоў-карцін «Пётр I», «Карэта» (абедзве 1973)^[2].

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Узнагароджаны бронзавым і сярэбраным медалямі ВДНГ СССР. Дыпломам III ступені Усесаюзнай мастацкай выстаўкі «Фізкультура і спорт» і залатым медалём Ябланца-на-Нісе^[1].

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ЖОХОВ ВЛАДИМИР ПАВЛОВИЧ (1933 —)
↑ Жохаў Уладзімір Паўлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Жохаў Уладзімір Паўлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Жохаў Уладзімір Паўлавіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»

[artpanorama-1] а ^б ^в ^г ЖОХОВ ВЛАДИМИР ПАВЛОВИЧ (1933 —)

[2] Жохаў Уладзімір Паўлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6).

[1]

[2]