Перайсці да зместу

Уладзімір Якаўлевіч Пузыня

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Уладзімір Пузыня
Поўнае імя Уладзімір Якаўлевіч Пузыня
Дата нараджэння 26 лютага 1940(1940-02-26)
Месца нараджэння
Дата смерці 18 верасня 2012(2012-09-18) (72 гады)
Месца смерці
Краіна Беларусь
Альма-матар
Месца працы
Музычная дзейнасць
Прафесіі музыкант, музычны педагог, рэстаўратар, стваральнік музычных інструментаў, спявак
Інструменты Беларускія народныя інструменты
Жанры Народная музыка
Узнагароды

Уладзімір Якаўлевіч Пузыня (26 лютага 1940, Суцін, Любанскі раён, Мінская вобласць[1] — 18 верасня 2012, Мінск) — беларускі музыкант, майстар-рэстаўратар нацыянальных музычных інструментаў, педагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларусі (1994).

У 1964 годзе скончыў Мінскае музычнае вучылішча імя М. Глінкі, Мінскі інстытут культуры (1989). У 19651978 артыст Дзяржаўнага народнага аркестра Беларусі імя Жыновіча. Адначасова з 1972 працаваў у Мінскім абласным, у рэспубліканскіх навукова-метадычных цэнтрах народнай творчасці і культурна-асветніцкай работы.

З 1979 педагог-ілюстратар сярэдняй спецыяльнай музычнай школы пры Беларускай кансерваторыі, старшы метадыст па фальклоры пры Мінскім абласным метадычным цэнтры. 3 1982 майстар, у 19831988 загадчык вучэбнай майстэрні па рэстаўрацыі, рамонце і вырабе народных музычных інструментаў Мінскага інстытуту культуры.

Стваральнік музея беларускіх музычных старажытных інструментаў «Беларуская хатка». Вырабляў беларускія народныя музычныя інструменты: аэрафоны сапранавыя, альтавыя, басовыя дудкі; жалейкі, дуды, трубы і інш.; хардафоны — колавая ліра, басэтля і інш.

Выступаў з ігрой на беларускіх музычных інструментах у канцэртных праграмах, фэстах народнай творчасці і інш.

На пахаванні Уладзіміра Пузыні гучала беларуская дуда.

  • 1993 — «Лірнік» (зборнік)

Зноскі

  1. «Народная Воля», 21.09.2012г. № 147—148 (3686—3687), стар. 6