Умоўнае размеркаванне імавернасцей
Умоўнае размеркаванне імавернасцей — размеркаванне выпадковай велічыні пры ўмове, што здзейснілася некаторая выпадковая падзея.
Азначэнне[правіць | правіць зыходнік]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7a/Conditional_norm.svg/220px-Conditional_norm.svg.png)
Умоўная функцыя размеркавання[правіць | правіць зыходнік]
Умоўнай функцыяй размеркавання велічыні адносна падзеі называецца функцыя
азначаная, калі [1].
Умоўная шчыльнасць размеркавання[правіць | правіць зыходнік]
Калі абсалютна непарыўная, то існуе такая функцыя для якой выконваецца роўнасць
Гэтая функцыя завецца ўмоўнай шчыльнасцю размеркавання[1].
Для ўмоўнай шчыльнасці і функцыі размеркавання выконваюцца тыя ж уласцівасці, што і для звычайных шчыльнасці і фукнцыі размеркавання[1].
Умоўныя моманты выпадковай велічыні[правіць | правіць зыходнік]
Умоўнымі момантамі выпадковай велічыні называюцца моманты, вылічаныя на ўмоўнай функцыі размеркавання[1].
Адзін з такіх момантаў — умоўнае матэматычнае спадзяванне, што задаецца формулай[1]
Калі выпадковая велічыня зададзена на імавернаснай прасторы , то ўмоўнае матэматычнае спадзяванне можна запісаць як[2]
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Зноскі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ а б в г д Звяровіч 2013, с. 137
- ↑ Звяровіч 2013, с. 137-138
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Звяровіч Э. І., Радына А. Я. Элементы тэорыі імавернасцей. — Мінск: Беларусь, 2013. — ISBN 978-985-01-1043-5.