Фёдар Юльевіч фон Фрыдэ

Фёдар Юльевіч фон Фрыдэ
Фёдар Юльевіч фон Фрыдэ
Дата нараджэння	1851
Месца нараджэння	Магілёў, Магілёўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	8 снежня 1894
Месца смерці	Волагда, Валагодская губерня, Расійская імперыя;
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны архітэктурна-будаўнічы ўніверсітэт;
	Фёдар Юльевіч фон Фрыдэ на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Фрыдэ.

Фёдар Юльевіч фон Фрыдэ (1851, Магілёў^[1] — 8 снежня 1894) — расійскі і беларускі грамадзянскі інжынер, архітэктар^[2].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Адукацыя[правіць | правіць зыходнік]

Вучыўся ў 2-й(руск.) бел., потым у 5-й(руск.) бел. Санкт-Пецярбургскіх гімназіях^[2].

Паступіў у Пецярбургскае будаўнічае вучылішча ў 1867 годзе, але курс навук доўга не даваўся яму, і толькі ў 1876 годзе Фрыдэ быў выпушчаны са званнем архітэктарскага памочніка і з правам на чын X класса^[2]. Пасля выпуску Фёдар Юльевіч быў прызначаны малодшым інжынерам у Чарнігаў^[2], але ўжо ў наступным годзе перавёўся гарадскім архітэктарам у Архангельск^[3].

У Архангельску[правіць | правіць зыходнік]

У Архангельску архітэктар будуе мост(руск.) бел. на рацэ Кузнечысе, 13 часовых прыстаняў на Паўночнай Дзвіне, умацоўвае берагі. Працуючы пры ўправе, Фрыдэ яшчэ паспяваў паралельна выкладаць матэматыку ў Архангельскай духоўнай семінарыі(руск.) бел.^[2]^[3].

На Сахаліне[правіць | правіць зыходнік]

З 1880 па 1884 года Фёдар Юльевіч працаваў інжынерам і архітэктарам на востраве Сахаліне^[2]. Па яго праектах былі пабудаваны баракі для ссыльна-катаржных, драўляная царква на 300 чалавек, лазарэт, лазня, паравы млын, солеварня і многае іншае^[3].

У Калузе[правіць | правіць зыходнік]

З 1884 па 1886 год працаваў малодшым архітэктарам у Калузе^[2], займаўся рамонтам казённых будынкаў, пабудовай цэркваў і прыватных дамоў^[3].

У Мінску[правіць | правіць зыходнік]

У 1886 годзе быў павышаны да пасады мінскага губернскага архітэктара(руск.) бел.^[2]^[3]. Тут, як і ў Калузе, займаўся рамонтам казённых будынкаў, пабудовай цэркваў і прыватных дамоў, распланаваў забудову выгарэлага горада Нясвіжа^[2] і скончыў пабудову гарадской бальніцы ў павятовым горадзе Навагрудку^[2].

У Волагдзе[правіць | правіць зыходнік]

У 1890 годзе стацкі саветнік фон Фрыдэ заняў пасаду губернскага архітэктара(руск.) бел. ў Волагдзе^[2]. Тут ён стварыў праект Казанскай царквы горада Нікольска, пабудаванай каля 1890—1892 гадах у візантыйскім стыле^[2], чарцёж уезду ва Успенскую Сямігароднюю пустынь^[4] і праект «перабудовы і меркаванай новай каменнай прыбудовы для лесвіцы пры памяшканні Валагодскай духоўнай кансісторыі»^[5]. Захаваўся таксама план паверхаў Гразавецкіх прысутных месцаў, выкананы фон Фрыдэ^[6].

8 снежня 1894 года 10 гадзіне раніцы ў Волагдзе пасля цяжкай хваробы Фёдар Юльевіч сканаў^[3]. «Сям’я рускіх дойлідаў панесла новую страту…» — так пачынаўся некралог, прысвечаны Ф. Ю. фон Фрыдзе, у санкт-пецярбургскай газеце «Неделя строителя»^[7].

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Царква Іконы Божай Маці Казанскай (Нікольск)

1877-80^[2]:
- Часовы мост на р. Кузнечысе (рукаў Паўночнай Дзвіны) и 13 часовых прыстаней на р. Паўночнай Дзвіне ў г. Архангельску
- Умацаванне берага р. Паўночнай Дзвіны на 6-й вярсце ад г. Архангельска
1880-84 на в. Сахаліне^[2]:
- Юрты для ссыльна-катаржных (50-100 чалавек кожная)
- Драўляная царква на 300 чалавек
- Драўляныя дамы для служачых
- Лазарэт
- Паравы млын
- Баня
- Солеварня
- Гаспадарчыя пабудовы
1884-86^[2]:
- Царква на 400 чалавек і мураваная званіца пры існуючай царкве ў г. Калузе
1886-90^[2]:
- Будынак для склада віна і спірту ў г. Мінску
- Вадзяны млын у маёнтку гр. Чапскага
- Мост праз Расамахскі яр у Мазыры
1890-92^[2]:
- Царква Іконы Божай Маці Казанскай на 1000 чалавек ў г. Нікольску Валагодскай вобласці^[8]

Зноскі

↑ Фриде Федор Юльевич (руск.)
↑ ^2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 ^2,12 ^2,13 ^2,14 ^2,15 ^2,16 Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища). — СПб., 1892. — С. 358.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 Алексей Леонидович Минаев. ВОЛОГОДСКИЕ ГУБЕРНСКИЕ АРХИТЕКТОРЫ КОНЦА XVIII — НАЧАЛА XX ВЕКА (руск.)
↑ ДАВВ. — Ф. 496. — Воп. 1. — Спр. 12224. — Л. 17.
↑ ДАВВ. — Ф. 475. — Воп. 1. — Спр. 1. — Л. 15.
↑ ДАВВ. — Ф. 475. — Воп. 2. — Спр. 2. — Л. 5.
↑ Неделя строителя. — 1895. — № 2. — С. 7.
↑ Церковь Иконы Божией Матери Казанская в Никольске (руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Алексей Леонидович Минаев. ВОЛОГОДСКИЕ ГУБЕРНСКИЕ АРХИТЕКТОРЫ КОНЦА XVIII — НАЧАЛА XX ВЕКА (руск.)

[1] Фриде Федор Юльевич (руск.)

[ЮбСб-2] 2,00 ^2,01 ^2,02 ^2,03 ^2,04 ^2,05 ^2,06 ^2,07 ^2,08 ^2,09 ^2,10 ^2,11 ^2,12 ^2,13 ^2,14 ^2,15 ^2,16 Барановский Г. В. Юбилейный сборник сведений о деятельности бывших воспитанников Института гражданских инженеров (Строительного училища). — СПб., 1892. — С. 358.

[АЛМ-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 Алексей Леонидович Минаев. ВОЛОГОДСКИЕ ГУБЕРНСКИЕ АРХИТЕКТОРЫ КОНЦА XVIII — НАЧАЛА XX ВЕКА (руск.)

[4] ДАВВ. — Ф. 496. — Воп. 1. — Спр. 12224. — Л. 17.

[5] ДАВВ. — Ф. 475. — Воп. 1. — Спр. 1. — Л. 15.

[6] ДАВВ. — Ф. 475. — Воп. 2. — Спр. 2. — Л. 5.

[7] Неделя строителя. — 1895. — № 2. — С. 7.

[8] Церковь Иконы Божией Матери Казанская в Никольске (руск.)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]