Х’ю Гейтскел

Х’ю Гейтскел
Hugh Gaitskell
Лідар апазіцыі 14 снежня 1955 – 18 студзеня 1963
Манарх	Елізавета II
Кіраўнік урада	Энтані Ідэн Гаральд Мак-Мілан
Папярэднік	Клемент Этлі
Пераемнік	Гаральд Вільсан
Канцлер казначэйства 19 кастрычніка 1950 – 26 кастрычніка 1951
Кіраўнік урада	Клемент Этлі
Папярэднік	Стафард Крыпс
Пераемнік	Рэб Батлер
Міністр энергетыкі 24 кастрычніка 1947 – 15 лютага 1950
Кіраўнік урада	Клемент Этлі
Папярэднік	Мэні Шынуэл
Пераемнік	Філіп Ноэль-Бейкер
Нараджэнне	9 красавіка 1906(1906-04-09) Лондан, Вялікабрытанія
Смерць	18 студзеня 1963(1963-01-18) (56 гадоў) Лондан, Вялікабрытанія
Месца пахавання	St John-at-Hampstead[d]
Бацька	Arthur Gaitskell[d]
Маці	Adelaide Mary Jamieson[d]
Жонка	Dora Gaitskell, Baroness Gaitskell[d]
Дзеці	Julia M. Gaitskell[d] і Cressida F. Gaitskell[d]
Партыя	Лейбарысцкая
Член у	Парламенцкая асамблея Савета Еўропы
Адукацыя	Новы каледж[d] Драган-скул[d] Вінчэстэр-каледж[d]
Месца працы	Універсітэцкі каледж Лондана[d] Біркбек[d]
Узнагароды	Кавалер ордэна Брытанскай імперыі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Х’ю Гейтскел (англ.: Hugh Todd Naylor Gaitskell; 9 красавіка 1906, Лондан — 18 студзеня 1963, Лондан) — англійскі палітычны дзеяч, лейбарыст.

Біяграфія

Х. Гейтскел ў 1927 годзе скончыў Оксфардскі ўніверсітэт па спецыяльнасцях філасофія, палітыка і эканоміка. У 1926 годзе ўступіў у Лейбарысцкую партыю. У 1927—1939 гады кіруе кафедрай у Лонданскім універсітэце (кафедра палітэканоміі). У 1933—1934, знаходзячыся на стажыроўцы ва ўніверсітэце Вены, быў сведкам падаўлення рабочага руху кансерватыўным урадам Дольфуса. У 1942—1945 гадах Х. Гейтскел — галоўны памочнік міністра гандлю. У 1945 абіраецца ў парламент ад лейбарыстаў. У 1947—1950 гадах-міністр паліва і энергетыкі Вялікабрытаніі. У 1950—1951 гадах — міністр фінансаў. У 1955—1963 гадах — лідар Лейбарысцкай партыі. У 1957—1963 гады — віцэ-старшыня Сацыялістычнага інтэрнацыяналу. У 1959 наведаў з візітам СССР.

Палітычныя погляды

Х’ю Гейскел належаў да правага крыла Лейбарысцкай партыі. Ён прытрымліваўся ўстаноўкі на пабудову ў Англіі «дэмакратычнага сацыялізму», з’яўляўся прыхільнікам супрацоўніцтва класаў. У эканамічнай палітыцы лічыў, што нацыяналізацыя павінна распаўсюджвацца толькі на некаторыя галіны прамысловасці і ажыццяўляцца шляхам іх выкупу дзяржавай. Нязменна выступаў супраць якога-небудзь супрацоўніцтва з камуністамі.

У вобласці знешняй палітыкі Х. Гейтскел выступаў з крытыкай кансерватыўнага ўрада, рэзка крытыкаваў агрэсіўныя дзеянні кабінета Ідэна падчас Суэцкага крызісу (завошта сучасны дзеяч левага крыла лейбарыстаў Тоні Бен супрацьпастаўляў яго ў якасці станоўчага прыкладу інтэрвенцыяністу Блэру), выказваўся за прызнанне прынцыпу мірнага суіснавання краін з капіталістычным і сацыялістычным ладам. У той жа час ён выступаў за ўмацаванне англа-амерыканскага супрацоўніцтва і ўзмацненне НАТА.