Эліны

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Адысей і яго спадарожнікі. Антычная мазаіка

Эліны (грэч. Έλληνες) — саманазва грэкаў.

У беларускай мове ужываецца ў стаўленні да старажытных грэкаў, у паэтычнай прамове, у перакладах антычных аўтараў. Акрамя таго, можа выкарыстоўвацца і як і вузейшы унутраэтнічны этнонім для пазначэння грэкамоўнага насельніцтва еўрапейскай тэрыторыі.

Паходжанне[правіць | правіць зыходнік]

Першапачаткова — племя ў Фесаліі. Згодна старажытнагрэчаскай міфалогіі, адзіным продкам элінаў быў Элін, унук Праметэя[1]. Падзяляліся на плямёны ахейцаў, іанійцаў, дарыйцаў, эалійцаў. Усе астатнія народы старажытныя грэкі называлі варварамі.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Мифы народов мира: Энциклопедия. - М., 2008. С. 1116