Перайсці да зместу

Язна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Язна, аграгарадок)
Аграгарадок
Язна
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 705 чал. (2009)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 2153
Аўтамабільны код
2
Язна на карце Беларусі ±
Язна (Беларусь)
Язна
Язна (Віцебская вобласць)
Язна

Я́зна[1] (трансліт.: Jazna, руск.: Язно) — аграгарадок у Мёрскім раёне Віцебскай вобласці. Адміністрацыйны цэнтр Язненскага сельсавета. Размешчана на беразе азёраў Малое і Вялікае Язна. За 58 км на паўднёвы ўсход ад г. Мёры, 156 км ад Віцебска.

Касцёл Маці Божай Вастрабрамскай

Першы пісьмовы ўспамін пра Язна датуецца 1475 годам як уладанне Галімскіх. Мясцовасць уваходзіла ў склад Полацкага ваяводства і ў розныя часы знаходзілася ва ўладанні Друцкіх-Сакалінскіх, Козелаў-Паклеўскіх, Коцелаў, Корсакаў.

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Язна апынулася ў складзе Расійскай імперыі, дзе сталі цэнтрам воласці Дзісенскага павета Мінскай, з 1842 Віленскай губерні. На 1866 год тут было 15 двароў. У 1900 у вёсцы пабудавалі мураваную царкву[2].

Згодна з Рыжскім мірным дагаворам (1921) Язна апынулася ў складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі, дзе сталі цэнтрам гміны Дзісенскага павета Віленскага ваяводства.

У 1939 Язна ўвайшла ў БССР, дзе 12 кастрычніка 1940 зрабілася цэнтрам сельсавета.

Царква, здымак пач. XX ст.

Інфраструктура

[правіць | правіць зыходнік]

У Язна працуюць школа, бальніца і аптэка, дом культуры, бібліятэка, пошта.

Страчаная спадчына

[правіць | правіць зыходнік]
  • Касцёл Маці Божай Вастрабрамскай (пач. XX ст.)

Вядомыя асобы

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Віцебская вобласць: нарматыўны даведнік / У. М. Генкін, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2009. — 668 с. ISBN 978-985-458-192-7 (DJVU).
  2. Ірына Мікалаева. Язненскі Благавест(недаступная спасылка) // «Звязда» № 31 (269), 17 лістапада 2011.
  3. Jazno // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom III: Haag — Kępy (польск.). — Warszawa, 1882. S. 539.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom VII. Część II. Ziemia Wileńska. Powiaty: Brasław, Duniłowicze, Brasław i Wilejka. — Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1938, wolumin — 1, s. 18