(102) Мірыям

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(102) МірыямM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік К. Г. Ф. Петэрс
Месца выяўлення Клінтан
Дата выяўлення 22 жніўня 1868
Эпанім Мірыям
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1944 FC; 1972 PC
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,25165
Вялікая паўвось (a) 398,387 млн км
(2,66305 а.а.)
Перыгелій (q) 298,133 млн км
(1,99289 а.а.)
Афелій (Q) 498,641 млн км
(3,33321 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 587,331 сут (4,346 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,959 км/с
Схіленне (i) 5,176 °
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 210,916 °
Аргумент перыгелія (ω) 147,441 °
Сярэдняя анамалія (M) 108,084 °
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 83,00 ± 1,9 км
Маса 5,99×1017 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0232 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0348 км/с
Перыяд вярчэння 15,789 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 9,26m
Альбеда 0,0507 ± 0,002
Сярэдняя тэмпература паверхні 173 К (−100 °C)

(102) Мірыям (лац.: Miriam) — астэроід з групы галоўнага пояса, які быў адкрыты 22 жніўня 1868 года германа-амерыканскім астраномам К. Г. Ф. Петэрсам у абсерваторыі Літчфілд, ЗША і названы ў гонар Мірыям, аднаго з персанажаў Бібліі[1].

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 24. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]