Перайсці да зместу

(144) Вібілія

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(144) ВібіліяM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік К. Г. Ф. Петэрс
Месца выяўлення Клінтан
Дата выяўлення 3 чэрвеня 1875
Эпанім Vibilia[d]
Альтэрнатыўныя абазначэнні A875 LA[1]
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,2363077
Вялікая паўвось (a) 397,12 млн км
(2,6545862 а.а.)
Перыгелій (q) 303,278 млн км
(2,027287 а.а.)
Афелій (Q) 490,963 млн км
(3,2818854 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 579,769 сут (4,325 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 18,023 км/с
Схіленне (i) 4,80741°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 76,44752°
Аргумент перыгелія (ω) 293,39289°
Сярэдняя анамалія (M) 359,64846°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 142,38 км
Маса 3×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0396 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0750 км/с
Перыяд вярчэння 13,819 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 7,91m
Альбеда 0,0597
Сярэдняя тэмпература паверхні 171 К (−102 °C)

(144) Вібілія (лац.: Vibilia) — даволі вялікі астэроід галоўнага пояса, прыналежным да цёмнага спектральнага класа C, з прычыны чаго яго паверхня багатая рознымі простымі вугляроднымі злучэннямі. Вібілія ўзначальвае аднайменнае сямейства астэроідаў і з’яўляецца адзіным буйным астэроідам гэтага сямейства. Гэты астэроід быў выяўлены 3 чэрвеня 1875 года германа-амерыканскім астраномам К. Г. Ф. Петэрсам у Клінтане, ЗША і названы ў гонар старажытнарымскай багіні вандраванняў Вібіліі, у сувязі з тым, што Петэрс незадоўга да адкрыцця вярнуўся з падарожжа па ўсім свеце, каб назіраць праходжанне Венеры па дыску Сонца[2].

Зноскі

  1. JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  2. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 28. — ISBN 3-540-00238-3.