(154) Берта

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(154) БертаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Праспер Анры
Месца выяўлення Парыж
Дата выяўлення 4 лістапада 1875
Эпанім Berthe Flammarion[d]
Альтэрнатыўныя абазначэнні A875 VD[1]
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,08301
Вялікая паўвось (a) 477,144 млн км
(3,18951 а.а.)
Перыгелій (q) 437,536 млн км
(2,92475 а.а.)
Афелій (Q) 516,752 млн км
(3,45427 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 2 080,58 сут (5,696 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,649 км/с
Схіленне (i) 21,032 °
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 36,933 °
Аргумент перыгелія (ω) 154,956 °
Сярэдняя анамалія (M) 110,665 °
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 184,93 км
Маса 6,62×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0517 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0978 км/с
Перыяд вярчэння 22,30 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 7,58m
Альбеда 0,0480
Сярэдняя тэмпература паверхні 158 К (−115 °C)

(154) Берта (фр.: Bertha) — адзін з найбуйнейшых астэроідаў галоўнага пояса, які быў адкрыты 4 лістапада 1875 года французскім астраномам Прасперам Анры[2] і названы ў гонар Berthe Martin-Flammarion, сёстры астранома Каміля Фламарыёна[3].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  2. Берта, планета // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
  3. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 29. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]