Перайсці да зместу

(204) Каліста

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(204) КалістаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Іаган Паліза
Месца выяўлення Пула
Дата выяўлення 8 кастрычніка 1879
Эпанім Каліста
Альтэрнатыўныя абазначэнні A879 TA[1]
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,17387
Вялікая паўвось (a) 399,606 млн км
(2,67120 а.а.)
Перыгелій (q) 330,126 млн км
(2,20676 а.а.)
Афелій (Q) 469,085 млн км
(3,13564 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 594,623 сут (4,366 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 18,085 км/с
Схіленне (i) 8,285°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 205,128°
Аргумент перыгелія (ω) 55,860°
Сярэдняя анамалія (M) 138,290°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 48,57 км
Маса 1,2×1017 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0136 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0257 км/с
Перыяд вярчэння 19,489 гад
Спектральны клас S
Абсалютная зорная велічыня 8,89m
Альбеда 0,2082
Сярэдняя тэмпература паверхні 165 К (−108 °C)

(204) Каліста (грэч. Καλλιστώ) — астэроід з групы галоўнага пояса, прыналежны да светлых астэроідаў спектравага класа S. Ён быў выяўлены 8 кастрычніка 1879 года аўстрыйскім астраномам Іаганам Палізам у абсерваторыі горада Пула і названы ў гонар німфы Каліста з грэчаскай міфалогіі, таксама як і спадарожнік Юпітэра Каліста[2].

Зноскі

  1. JPL Small-Body Database Праверана 17 кастрычніка 2023.
  2. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 33. — ISBN 3-540-00238-3.