(213) Лілея
(213) Лілея | |
|---|---|
| Адкрыццё | |
| Першаадкрывальнік | К. Г. Ф. Петэрс |
| Месца выяўлення | Клінтан |
| Дата выяўлення | 16 лютага 1880 |
| Эпанім | Лілея |
| Альтэрнатыўныя абазначэнні | 1950 TE3 |
| Арбітальныя характарыстыкі | |
|
JD 2456000.5 |
|
| Эксцэнтрысітэт (e) | 0,14595 |
| Вялікая паўвось (a) |
411,876 млн км (2,75322 а.а.) |
| Перыгелій (q) |
351,763 млн км (2,35139 а.а.) |
| Афелій (Q) |
471,989 млн км (3,15505 а.а.) |
| Перыяд абарачэння (P) | 1 668,629 сут (4,568 г) |
| Сярэдняя арбітальная скорасць | 17,854 км/с |
| Схіленне (i) | 6,802° |
| Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) | 122,146° |
| Аргумент перыгелія (ω) | 163,156° |
| Сярэдняя анамалія (M) | 83,645° |
| Фізічныя характарыстыкі | |
| Дыяметр | 83,01 км |
| Маса | 5,99×1017 кг |
| Шчыльнасць | 2,000 г/см³ |
| Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні | 0,0232 м/с² |
| 2-я касмічная скорасць | 0,0439 км/с |
| Перыяд вярчэння | 8,045 гад |
| Спектральны клас | F |
| Абсалютная зорная велічыня | 8,64m |
| Альбеда | 0,0897 |
| Сярэдняя тэмпература паверхні | 160 К (−113 °C) |
(213) Лілея (грэч. Λιλαία) — даволі буйны астэроід галоўнага пояса, прыналежны да рэдкага спектральнага класа F. Як і астэроіды класа C яго паверхня багатая простымі вугляроднымі злучэннямі. Ён быў адкрыты 16 лютага 1880 года германа-амерыканскім астраномам К. Г. Ф. Петэрсам у Клінтан, ЗША і названы ў гонар Лілеі, адной з наяд у старажытнагрэчаскай міфалогіі[1].
Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]
Зноскі
- ↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 34. — ISBN 3-540-00238-3.