(3) Юнона

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(3) Юнона ⚵M:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Карл Людвіг Хардынг
Месца выяўлення Lilienthal Observatory[d][1]
Дата выяўлення 1 верасня 1804
Эпанім Юнона[2]
Альтэрнатыўныя абазначэнні A804 RA[3]
Катэгорыя Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі[4]
Эпоха 30 лістапада 2008
Эксцэнтрысітэт (e) 0,256
Вялікая паўвось (a) 399,726 млн км
(2,672 а.а.)
Перыгелій (q) 297,396 млн км
(1,988 а.а.)
Афелій (Q) 502,055 млн км
(3,356 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 595,339 сут (4,368 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,919 км/с
Схіленне (i) 12,968°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 169,961°
Аргумент перыгелія (ω) 247,934°
Сярэдняя анамалія (M) 256,817°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 233,92 км
Маса 2,82×1019 кг[5]
Шчыльнасць 2.98 ± 0.55 г/см³[6]
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,137 м/с²
2-я касмічная скорасць 179,54 м/с
Перыяд вярчэння 7,210 г
Спектральны клас S
Абсалютная зорная велічыня 5,33m
Альбеда 0,2383
Сярэдняя тэмпература паверхні ~163 K

3 Юнона (Juno) — трэці астэроід.

Адкрыты 1 верасня 1804 года Карлам Людвігам Хардынгам і названы ў гонар Юноны — жонкі Юпітэра, вярхоўнага рымскага бажаства. Адносіцца да галоўнага пояса астэроідаў, узначальваючы аднайменнае сямейства Юноны, і мае арбітальныя параметры: вялікая паўвось 2.668 а. а., перыгелій 1.978 а. а., афелій 3.357 а. а., нахіленне 12.972°, эксцэнтрысітэт 0.258, перыяд звароту 4,36 года. Адзін з даволі буйных астэроідаў галоўнага пояса — па розных ацэнках ад 234 да 267 км у дыяметры, абарачэнне вакол сваёй восі здзяйсняе за 0,3004 дня. Мае альбеда 0.238, што дае на адлегласці ў 1 а. а. свяцільнасць у 5.33 зорнай велічыні і адносіцца да спектральнага класа S.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. JPL Small-Body Database
  2. Dictionary of Minor Planet Names — 6 — Springer Science+Business Media. — P. 13. — ISBN 978-3-642-29717-5
  3. JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
  4. JPL Small-Body Database Browser: 3 Juno.(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 студзеня 2016. Праверана 11.10.2008.
  5. Estimations of masses of the largest asteroids and the main asteroid belt from ranging to planets, Mars orbiters and landers. 2004.(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 14 лютага 2017. Праверана 11.10.2008.
  6. Jim Baer. Recent Asteroid Mass Determinations. Personal Website (15 сакавіка 2008). Архівавана з першакрыніцы 26 жніўня 2011. Праверана 3 снежня 2008.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1.: Дадатак: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. — С. 210. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0295-4 (Т. 18. Кн. 1.).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]