Перайсці да зместу

Іаан Дунс Скот

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Іаан Дунс Скот
англ.: John Duns Scotus[1]
Дата нараджэння 1266[2][3]
Месца нараджэння
Дата смерці 8 лістапада 1308[3]
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці філосаф, багаслоў, выкладчык універсітэта, пісьменнік, выкладчык, regular cleric, прапаведнік
Навуковая сфера філасофія, багаслоўе, адукацыя, scientific writing[d], душпастарства[d], preaching[d], схаластыка і логіка
Месца працы
Альма-матар
Школа/традыцыя схаластыка
Значныя ідэі індэтэрмінізм
Аказалі ўплыў Уільям дэ Ла Сак
Вядомыя вучні Уільям Окам
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іаан Дунс Скот (англ.: Duns Scotus), каля 1266, Дунс, каля г. Берык-апон-Туід, Шатландыя — 8 лістапада 1308, Кёльн) — сярэдневяковы тэолаг, філосаф. Заснавальнік новай францысканскай школы.

Вучыўся і выкладаў у Оксфардзе, Парыжы, Кёльне. Яго вучэнне (скатызм) процістаяла дамініканскай схаластыцы — тамізму. Імкнуўся аддзяліць філасофію ад тэалогіі, розум ад веры, даказваў немагчымасць рацыяналістычнага абгрунтавання тэалагічных ідэй стварэння з нічога. Адно з цэнтральных палажэнняў яго вучэння — свабода волі. Сцвярджаў першынство волі над інтэлектам. У пазнанні лічыў галоўнай пачуццёвую інтуіцыю, на аснове якой інтэлект стварае індывідуальныя вобраз рэчы, у працэсе абстракцыі ўтвараецца агульнае паняцце.

Зноскі