Эстэтыка: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
AvocatoBot (размовы | уклад) др r2.7.1) (робат дадаў: ka, kk, lb, lij |
др r2.7.3) (робат змяніў: ar:جماليات |
||
Радок 46: | Радок 46: | ||
[[Катэгорыя:Эстэтыка| ]] |
[[Катэгорыя:Эстэтыка| ]] |
||
[[ar: |
[[ar:جماليات]] |
||
[[az:Estetika]] |
[[az:Estetika]] |
||
[[be-x-old:Эстэтыка]] |
[[be-x-old:Эстэтыка]] |
Версія ад 11:50, 28 кастрычніка 2012
Эстэтыка (стар.-грэч.: αἰσθητικός — пачуццёвы, ад αἴσθημα — пачуцце, пачуццёвае ўспрыманне) — навука, якая вывучае прыроду (функцыі, нормы, агульныя законы і заканамернасці) эстэтычнай свядомасці (дзейнасці людзей і супольніцтва, а таксама быцця).
Уводзіны
Мэтай эстэтыкі з’яўляецца філасофскае вывучэнне мастацтва і фарміраванне крытычных меркаванняў адносна мастацтва. Эстэтыка ахоплівае акрамя пытанняў адносна прыроды прыгажосці, таксама агульныя пытанні па ацэнцы мастацкіх прадметаў – што мы маем на ўвазе, калі кажам, што нейкі мастацкі твор з'яўляецца добрым, каштоўным і як мы вызначаем стандарты такога меркавання.
Аб'ектыўныя падыходы сцвярджаюць, што прыгажосць або каштоўнасць ёсць у самім аб'екце і што самі эстэтычныя меркаванні з'яўляюцца або вернымі або памылковымі. Суб'ектыўныя погляды разглядаюць каштоўнасць як нешта, прыўнесенае назіральнікам, – яна можа быць справай чыста асабістых прэферэнцый або, як лічыў Кант, як нешта, што можа быць агульна ўзгодненым. Існуюць таксама розныя падыходы да ацэнкі прыгажосці і мастацкіх вырабаў, уключаючы аналітычныя пазіцыі, якія абмяркоўваюць стандарты і логіку такой ацэнкі.
Па меркаванню сучаснага эстэтыка, прафесара Бостанскага ўніверсітэта Севярына Брыйна (Severyn T. Bruyn), эстэтыка адносіцца да аксіялогіі, аднаму з раздзелаў філасофіі і цесна звязана з філасофіяй мастацтва.
Гісторыя тэрміна
Упершыню эстэтыка як тэрмін была ўжыта Баўмгартэнам ў 1735 г. для абазначэння стратэгіі даследвання пачуццёвых ведаў. Першапачаткова эстэтыка меркавала зразуменне здольнасцяў пачуццёвага пазнання (праз мастацтва, сферу чалавечай эмоцыі), але с цягам часу распаўсюдзілася не толькі на творы мастацтва, але і на прыроду, і на сферу чалавечых узаемаадносін.
Сусветна вядомыя эстэтыкі
- Арыстоцель (384 да н.э. — 322 да н.э.)
- Міхаіл Бахцін (1895-1975)
- Жан Поль (1763-1825)
- Фрыдрых Шлегель (1772-1829)
- Георг Гегель (1770-1831)
Эстэтычная думка Беларусі
Адным з самых аўтарытэтных сучасных беларускіх эстэтыкаў з'яўляецца Мікалай Крукоўскі (нар. ў 1923 г.).
Гл. таксама
Літаратура
- Развіццё эстэтычнай думкі ў Беларусі (1917―1934 гг.) / У. М. Конан. - Мінск: Навука і тэхніка, 1968. - 187, [2] с.
- Эстэтыка: вучэб.-метад. комплекс / С.А. Шыдлоўскі. – Наваполацк: ПДУ, 2010. – 116 с.
- Бахтин М.М. Вопросы литературы и эстетики. — М., 1975.
- Лосев А. Ф. История античной эстетики. - М.: Искусство, 1975. 776 стр.