Свіння свойская: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Ellis Novak (размовы | уклад) вікіфікацыя |
дапаўненне, абнаўленне звестак, шаблон |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Таксон |
|||
{{Таксанамія |
|||
| |
| name = |
||
| |
| regnum = Жывёлы |
||
| |
| image file = Sow and five piglets.jpg |
||
| |
| image title = |
||
| |
| image descr = |
||
| |
| parent = Sus scrofa |
||
| |
| comment = |
||
| |
| rang = Падвід |
||
| |
| latin = Sus scrofa domestica |
||
| |
| author = [[Linnaeus]], 1758 |
||
| |
| syn = Sus domestica |
||
| |
| typus = |
||
| |
| children name = |
||
| children = |
|||
| надклас = |
|||
| |
| range map = |
||
| range map caption = |
|||
| падклас = |
|||
| |
| range map width = |
||
| |
| range legend = |
||
| |
| iucnstatus = |
||
| |
| wikispecies = Sus scrofa domestica |
||
| |
| commons = Category:Sus scrofa domesticus |
||
| |
| iucn = |
||
| |
| itis = 898310 |
||
| |
| ncbi = 9825 |
||
| |
| eol = 4445650 |
||
⚫ | |||
| падрод = |
|||
| надсекцыя = |
|||
| секцыя = |
|||
| падсекцыя = |
|||
| від = [[Дзік]] |
|||
| падвід = '''Свойская свіння''' |
|||
| без рангу = |
|||
| навуковая назва = {{btname|Sus scrofa domestica|[[Linnaeus]], [[1758]]}} |
|||
| назва боксу таксонаў = |
|||
| тэкст боксу таксонаў = |
|||
| назва боксу карты = |
|||
| карта = |
|||
| апісанне карты = |
|||
| легенда карты = |
|||
| віківіды = Sus scrofa domesticus |
|||
| вікісховішча = Sus scrofa domesticus |
|||
| itis = |
|||
| ncbi = 9825 |
|||
⚫ | |||
'''Свойская свіння''' (''Sus scrofa domesticus'') — разнавіднасць [[дзік]]а, адамашненных [[чалавек]]ам каля 7000 гадоў таму, (па некаторых даследаванняў — значна раней) і распаўсюджаная галоўным чынам у краінах Захаду, ва Усходняй Азіі і ў Акіяніі. Здзічэлыя свінні (рэйзарбекі) сустракаюцца ў [[Паўночная Амерыка|Паўночнай Амерыцы]], у [[Аўстралія|Аўстраліі]] і ў [[Новая Зеландыя|Новай Зеландыі]]. |
'''Свойская свіння''' (''Sus scrofa domesticus'') — разнавіднасць [[дзік]]а, адамашненных [[чалавек]]ам каля 7000 гадоў таму, (па некаторых даследаванняў — значна раней) і распаўсюджаная галоўным чынам у краінах Захаду, ва Усходняй Азіі і ў Акіяніі. Здзічэлыя свінні (рэйзарбекі) сустракаюцца ў [[Паўночная Амерыка|Паўночнай Амерыцы]], у [[Аўстралія|Аўстраліі]] і ў [[Новая Зеландыя|Новай Зеландыі]]. |
||
Адрозніваюць мясны, беконны і сальны адкорм свіней. Свінні |
Адрозніваюць мясны, беконны і сальны адкорм свіней. Свінні — жывёлы ўсёедныя. Яны добра засвойваюць як раслінныя, так і жывёльныя кармы і прадукты іх перапрацоўкі. Гэта павялічвае магчымасці іх развядзення пры розных кармавых умовах. Свінні ў 2 разы лепш, чым буйная рагатая жывёла, і ў 1,5-2 разы лепш, чым авечкі, выкарыстоўваюць пажыўныя рэчывы корму на прырост. На 1 кг прыросту жывой масы ім патрабуецца ўсяго 4-4,5 кармавой адзінкі. Яны маюць самы высокі забойны выхад прадукцыі: у маладняку пры жывой масе 80-100 кг ён складае 70-75%, пры жывой масе 100—120 кг — 76-80%, пры жывой масе 150 кг і больш — 80-85%. |
||
Свінаматка за апарос дае 10-14 парасят. Перыяд цяжарнасці (супароснасці) |
Свінаматка за апарос дае 10-14 парасят. Перыяд цяжарнасці (супароснасці) — 114 дзён (магчымы адхіленні ад 102 да 128 дзён), лактацыі (3-4 тыдні). Палавая сталасць у свіней настае ў 6-7 мес., асемяненне магчыма ў 8,5-9 мес. Пры адкорме маладняк дасягае жывой масы 100 кг за 180—210 дзён. |
||
Свінні вырошчваецца ў асноўным дзеля [[мяса]]. Сусветная вытворчасць свініны ў 2005 склаў 97,2 млн тон (па дадзеных Мінсельгаса ЗША). |
Свінні вырошчваецца ў асноўным дзеля [[мяса]]. Сусветная вытворчасць свініны ў 2005 склаў 97,2 млн тон (па дадзеных Мінсельгаса ЗША). |
||
Радок 56: | Радок 38: | ||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.14: Рэле — Слаявіна|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2002|том=14|старонак=512|isbn=985-11-0238-5 (Т. 14)|тыраж=10 000}} |
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.14: Рэле — Слаявіна|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2002|том=14|старонак=512|isbn=985-11-0238-5 (Т. 14)|тыраж=10 000}} |
||
* Энцыклапедыя сельскага гаспадара. |
* Энцыклапедыя сельскага гаспадара. — Мн.: БелЭн, 1993. |
||
[[Катэгорыя:Свінагадоўля]] |
[[Катэгорыя:Свінагадоўля]] |
Версія ад 09:52, 26 лістапада 2013
Свіння свойская | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sus scrofa domestica Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Сінонімы | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sus domestica
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Свойская свіння (Sus scrofa domesticus) — разнавіднасць дзіка, адамашненных чалавекам каля 7000 гадоў таму, (па некаторых даследаванняў — значна раней) і распаўсюджаная галоўным чынам у краінах Захаду, ва Усходняй Азіі і ў Акіяніі. Здзічэлыя свінні (рэйзарбекі) сустракаюцца ў Паўночнай Амерыцы, у Аўстраліі і ў Новай Зеландыі.
Адрозніваюць мясны, беконны і сальны адкорм свіней. Свінні — жывёлы ўсёедныя. Яны добра засвойваюць як раслінныя, так і жывёльныя кармы і прадукты іх перапрацоўкі. Гэта павялічвае магчымасці іх развядзення пры розных кармавых умовах. Свінні ў 2 разы лепш, чым буйная рагатая жывёла, і ў 1,5-2 разы лепш, чым авечкі, выкарыстоўваюць пажыўныя рэчывы корму на прырост. На 1 кг прыросту жывой масы ім патрабуецца ўсяго 4-4,5 кармавой адзінкі. Яны маюць самы высокі забойны выхад прадукцыі: у маладняку пры жывой масе 80-100 кг ён складае 70-75%, пры жывой масе 100—120 кг — 76-80%, пры жывой масе 150 кг і больш — 80-85%.
Свінаматка за апарос дае 10-14 парасят. Перыяд цяжарнасці (супароснасці) — 114 дзён (магчымы адхіленні ад 102 да 128 дзён), лактацыі (3-4 тыдні). Палавая сталасць у свіней настае ў 6-7 мес., асемяненне магчыма ў 8,5-9 мес. Пры адкорме маладняк дасягае жывой масы 100 кг за 180—210 дзён.
Свінні вырошчваецца ў асноўным дзеля мяса. Сусветная вытворчасць свініны ў 2005 склаў 97,2 млн тон (па дадзеных Мінсельгаса ЗША).
Свініна мае высокую каларыйнасць, у параўнанні з мясам іншай жывёлы ў ёй менш вады (60-62%) і больш тлушчу (да 57%). Яе добра кансерваваць, а пры засольванні і вэнджанні яна не толькі не зніжае сваёй якасці, а становіцца яшчэ больш смачнай і каштоўнай у харчовых адносінах і прыгоднай для працяглага захоўвання.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0238-5 (Т. 14).
- Энцыклапедыя сельскага гаспадара. — Мн.: БелЭн, 1993.