Іван Чыгрынаў: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Itsemurhaja (размовы | уклад) афармленне |
Belarus2578 (размовы | уклад) Адхілены апошнія 2 змены (Itsemurhaja) і адноўлена версія 1862349 Шапчиц Владислав: Чаму беларускі пісьменнік мусіць мец� |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Пісьменнік |
{{Пісьменнік |
||
| Імя = Іван Гаўрылавіч Чыгрынаў |
| Імя = Іван Гаўрылавіч Чыгрынаў |
||
| Арыгінал імя = |
| Арыгінал імя = Іван Гаўрылавіч Чыгрынаў |
||
| Фота = Мэмарыяльная дошка - Іван Чыгрынаў - Менск Пуліхава 29.JPG |
| Фота = Мэмарыяльная дошка - Іван Чыгрынаў - Менск Пуліхава 29.JPG |
||
| Шырыня = |
| Шырыня = |
||
Радок 32: | Радок 32: | ||
| Вікікрыніцы = |
| Вікікрыніцы = |
||
}} |
}} |
||
'''Іва́н Гаўры́лавіч Чыгры́наў''' ({{ДН|21|12|1934}}, вёска Вялікі Бор [[Касцюковіцкі раён|Касцюковіцкага раёна]] [[Магілёўская вобласць|Магілёўскай вобласці]] — {{ДС|5|1|1996}}) — беларускі [[пісьменнік]], [[драматург]], [[перакладчык]], [[публіцыст]]. Народны пісьменнік Беларусі (1994 |
'''Іва́н Гаўры́лавіч Чыгры́наў''' ({{ДН|21|12|1934}}, вёска Вялікі Бор [[Касцюковіцкі раён|Касцюковіцкага раёна]] [[Магілёўская вобласць|Магілёўскай вобласці]] — {{ДС|5|1|1996}}) — беларускі [[пісьменнік]], [[драматург]], [[перакладчык]], [[публіцыст]]. Народны пісьменнік Беларусі (1994 г.). |
||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Бацька |
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Бацька - Гаўрыла Чыгрынаў быў старшыней сельсавета. Маці - Хадоска Ігнатаўна была звычайнай працаўніцай-калгасніцай. У дзяцінстве перажыў Вялікую Айчынную вайну. На вайне загінуў яго бацька. У 1940 годзе пайшоў у першы клас Вялікаборскай сямігодкі. Нямецкая акупацыя перапыніла вучобу, але пасля вызвалення Магілеўшчыны ад фашыстаў будучы пісьменнік зноў сеў за школьную парту і ў 1949 годзе паспяхова скончыў сямігодку. Далей вучыўся ў Саматэвіцкай сярэдняй школе, якую скончыў у 1952 годзе. Пасля школы паступіў на аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта [[БДУ]]. Пасля заканчэння ўніверсітэта (1957) працаваў рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі літаратуры і мастацтва ў выдавецтве [[АН БССР|Акадэміі навук БССР]]. У 1965—1975 — рэдактар аддзела публіцыстыкі і нарыса ў часопісе [[Полымя (1922)|«Полымя»]]. З 1975 года намеснік старшыні, а ў 1976—1986 гадах — сакратар праўлення [[Саюз пісьменнікаў БССР|Саюза пісьменнікаў БССР]]. У 1987 годзе абраны старшынёй праўлення Беларускага фонду культуры. З 1989 года — галоўны рэдактар часопіса [[Спадчына (1970)|«Спадчына»]]. |
||
У 1978 годзе ў складзе дэлегацыі БССР удзельнічаў у рабоце XXXIII сесіі Генеральнай Асамблеі ААН. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1986—1990), старшыня пастаяннай камісіі Вярхоўнага Савета БССР па нацыянальных пытаннях і міжнацыянальных адносінах (1988—1990). Народны пісьменнік Беларусі (1994 |
У 1978 годзе ў складзе дэлегацыі БССР удзельнічаў у рабоце XXXIII сесіі Генеральнай Асамблеі ААН. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1986—1990), старшыня пастаяннай камісіі Вярхоўнага Савета БССР па нацыянальных пытаннях і міжнацыянальных адносінах (1988—1990). Народны пісьменнік Беларусі (1994 г.). |
||
== Творчасць == |
== Творчасць == |
Версія ад 10:59, 29 студзеня 2015
Іван Гаўрылавіч Чыгрынаў | |
---|---|
Іван Гаўрылавіч Чыгрынаў | |
Мемарыяльная дошка ў Мінску па вул. Пуліхава, 29 | |
Асабістыя звесткі | |
Імя пры нараджэнні | Іван Гаўрылавіч Чыгрынаў |
Дата нараджэння | 21 снежня 1934 |
Месца нараджэння | Вялікі Бор, Касцюковіцкі раён, Магілёўская вобласць, БССР, СССР |
Дата смерці | 5 студзеня 1996 (61 год) |
Месца смерці | Мінск, Беларусь |
Пахаванне | |
Грамадзянства | СССР, Беларусь |
Альма-матар | |
Месца працы | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, публіцыст, драматург, перакладчык, літаратурны крытык, сцэнарыст, рэдактар |
Гады творчасці | 1958 — 1996 |
Кірунак | проза |
Жанр | ваенная проза |
Мова твораў | беларуская |
Грамадская дзейнасць | |
Партыя | |
Член у | |
Прэміі | Дзяржаўная прэмія БССР |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Іва́н Гаўры́лавіч Чыгры́наў (21 снежня 1934, вёска Вялікі Бор Касцюковіцкага раёна Магілёўскай вобласці — 5 студзеня 1996) — беларускі пісьменнік, драматург, перакладчык, публіцыст. Народны пісьменнік Беларусі (1994 г.).
Біяграфія
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Бацька - Гаўрыла Чыгрынаў быў старшыней сельсавета. Маці - Хадоска Ігнатаўна была звычайнай працаўніцай-калгасніцай. У дзяцінстве перажыў Вялікую Айчынную вайну. На вайне загінуў яго бацька. У 1940 годзе пайшоў у першы клас Вялікаборскай сямігодкі. Нямецкая акупацыя перапыніла вучобу, але пасля вызвалення Магілеўшчыны ад фашыстаў будучы пісьменнік зноў сеў за школьную парту і ў 1949 годзе паспяхова скончыў сямігодку. Далей вучыўся ў Саматэвіцкай сярэдняй школе, якую скончыў у 1952 годзе. Пасля школы паступіў на аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта БДУ. Пасля заканчэння ўніверсітэта (1957) працаваў рэдактарам, загадчыкам рэдакцыі літаратуры і мастацтва ў выдавецтве Акадэміі навук БССР. У 1965—1975 — рэдактар аддзела публіцыстыкі і нарыса ў часопісе «Полымя». З 1975 года намеснік старшыні, а ў 1976—1986 гадах — сакратар праўлення Саюза пісьменнікаў БССР. У 1987 годзе абраны старшынёй праўлення Беларускага фонду культуры. З 1989 года — галоўны рэдактар часопіса «Спадчына».
У 1978 годзе ў складзе дэлегацыі БССР удзельнічаў у рабоце XXXIII сесіі Генеральнай Асамблеі ААН. Дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1986—1990), старшыня пастаяннай камісіі Вярхоўнага Савета БССР па нацыянальных пытаннях і міжнацыянальных адносінах (1988—1990). Народны пісьменнік Беларусі (1994 г.).
Творчасць
У друку дэбютаваў вершам «Сон трактарыста» у 1952 годзе, як празаік — у 1958 годзе (газета «Чырвоная змена»). Аўтар кніг апавяданняў і аповесцей «Птушкі ляцяць на волю» (1965), «Самы шчаслівы чалавек» (1967), «Ішоў на вайну чалавек» (1973), «Ці бываюць у выраі ластаўкі?» (1983).
Найбольш вядомы як аўтар пенталогіі раманаў: «Плач перапёлкі» (1972), «Апраўданне крыві» (1977), «Свае і чужыя» (1984), «Вяртанне да віны» (1992), «Не ўсе мы згінем» (1996).
Аўтар п'ес — «Дзівак з Ганчарнай вуліцы» (1986), «Следчая справа Вашчылы» (1988), «Чалавек з мядзвежым тварам» (1988), «Звон — не малітва» (1988), «Толькі мёртвыя не вяртаюцца» (1989), «Ігракі» (1989), «Прымак» (1994), кнігі крытыкі і публіцыстыкі — «Новае ў жыцці, новае ў літаратуры» (1983), «Паміж сонцам і месяцам» (1994). У 1984 годзевыйшлі Выбраныя творы ў 3 тамах.
Адзін з аўтараў сцэнарыя шматсерыйнага тэлевізійнага фільма «Руіны страляюць…» (пастаўлены ў 1973).
Пераклаў з рускай мовы «Аптымістычную трагедыю » У. Вішнеўскага?!
Прызнанне
Лаўрэат Літаратурнай прэміі імя А.Фадзеева (1979) за раманы «Плач перапёлкі», «Апраўданне крыві», Дзяржаўнай прэміі БССР (1974) як сааўтар сцэнарыя тэлефільма «Руіны страляюць…».
Літаратура
- Беларускія пісьменнікі: 1917—1990. Уклад.: А. Гардзіцкі. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. ISBN 5-340-00709-X
Спасылкі
- Выбраныя творы — эл. рэсурс knihi.com
- Нарадзіліся 21 снежня
- Нарадзіліся ў 1934 годзе
- Памерлі 5 студзеня
- Памерлі ў 1996 годзе
- Пахаваныя на Усходніх могілках Мінска
- Выпускнікі філалагічнага факультэта БДУ
- Супрацоўнікі часопіса «Полымя»
- Супрацоўнікі часопіса «Спадчына»
- Члены КПСС
- Члены Саюза пісьменнікаў СССР
- Члены Саюза беларускіх пісьменнікаў
- Кавалеры ордэна Дружбы народаў
- Узнагароджаныя медалём Францыска Скарыны
- Народныя пісьменнікі Беларусі
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Пісьменнікі Беларусі
- Драматургі Беларусі
- Перакладчыкі Беларусі
- Публіцысты Беларусі
- Беларускамоўныя пісьменнікі
- Сцэнарысты Беларусі
- Перакладчыкі прозы і драматургіі на беларускую мову
- Перакладчыкі з рускай мовы