Сцяпан Іванавіч Ліхадзіеўскі: Розніца паміж версіямі

Сцяпан Іванавіч Ліхадзіеўскі
Сцяпан Іванавіч Ліхадзіеўскі
Дата нараджэння	9 мая 1911
Месца нараджэння	Баславічы, Слуцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	13 лютага 1979 (67 гадоў)
Месца смерці	Ташкент, Узбекская ССР, СССР;
Месца пахавання	Дамбрабадскія могілкі[d];
Грамадзянства	СССР;
Род дзейнасці	літаратуразнавец, перакладчык, паэт, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	філалогія
Месца працы	Ташкенцкі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя Нізамі; Рэспубліканскі педагагічны інстытут рускай мовы і літаратуры[d]; Літаратура і мастацтва;
Навуковая ступень	доктар філалагічных навук (1965)
Навуковае званне	прафесар[d];
Альма-матар	Менскі беларускі педагагічны тэхнікум (1930); Беларускі дзяржаўны вышэйшы педагагічны інстытут (1933); Ташкенцкі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт імя Нізамі (1938); Томскі дзяржаўны педагагічны ўніверсітэт[d] (1939);
Член у	Маладняк; Беларуская асацыяцыя пралетарскіх пісьменнікаў;
Узнагароды
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 21:37, 15 ліпеня 2018

Сцяпан Іванавіч Ліхадзіеўскі (9 мая 1911, вёска Баславічы (цяпер Барок), Слуцкі раён, Мінская вобласць — 13 лютага 1979, Ташкент, Узбекістан) — беларускі паэт, перакладчык, крытык, літаратуразнаўца.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Вучыўся ў Беларускім педагагічным тэхнікуме (1926—1930), у Беларускім дзяржаўным універсітэце (1930—1931), у Беларускім вышэйшым педагагічным інстытуце (1931—1933). Скончыў Томскі педагагічны інстытут (1939). Быў сябрам літаратурных аб’яднанняў «Маладняк», БелАПП. Працаваў у рэдакцыі газеты «Літаратура і мастацтва». У 1933 г. быў рэпрэсіраваны і высланы на 3 гады на поўдзень Казахстана ў Сарыагачскі раён. Настаўнічаў у сярэдніх школах. У 1939 г. паступіў у аспірантуру Ташкенцкага педінстытута. Працаваў выкладчыкам гэтага інстытута, быў дэканам факультэта, а з 1963 г. загадваў кафедрай замежнай літаратуры Рэспубліканскага педагагічнага інстытута рускай мовы і літаратуры. Рэабілітаваны ў 1956 г. Доктар філалагічных навук, прафесар. Узнагароджаны медалямі.

Творчасць

Першы верш надрукаваў у 1925 г. (часопіс «Беларускі піянер»). Пісаў на беларускай, рускай і ўзбекскай мовах. Выйшлі зборнікі паэзіі «Чырванеюць вішні» (1931), «Рокаты дальняй прыстані» (1931), «Крыкавыя знічкі на снезе» (1932), «Мы — маладая гвардыя» (1932), кніжкі вершаў і перакладаў «Брэстанка жывых трывог» (выбраныя вершы і пераклады, 1962), «Поиски сердолика» (вершы, пераклады, Ташкент, 1973), «Вянкі камунарам» (1974), «Чырвоныя макі» (1981).

Вядомы і як крытык і літаратуразнавец. Аўтар кніг «Анатоль Франс: Краткий очерк творческого пути» (Ташкент, 1954), «Анатоль Франс: Очерк творчества» (Ташкент, 1962), зборніка літаратурна-крытычных артыкулаў «Родасть встреч» (Ташкент, 1977).

Пераклаў на беларускую мову паасобныя творы французскіх, нямецкіх, узбекскіх паэтаў.

Зноскі

Літаратура

Сцяпан Іванавіч Ліхадзіеўскі // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992—1995.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{навуковец}}
+{{цёзкі2|Ліхадзіеўскі}}
-'''Сцяпан Іванавіч Ліхадзіеўскі''' ({{ДН|9|5|1911}}, вёска [[Баславічы]] (цяпер Барок), {{МН|Слуцкі раён|у Слуцкім раёне|}}, [[Мінская вобласць]] — {{ДС|13|2|1979}}, {{МС|Ташкент||}}, [[Узбекістан]]) — беларускі [[паэт]], [[перакладчык]], [[крытык]], [[літаратуразнаўца]].
+'''Сцяпан Іванавіч Ліхадзіеўскі''' ({{ДН|9|5|1911}}, вёска [[Баславічы]] (цяпер Барок), {{МН|Слуцкі раён|у Слуцкім раёне|}}, [[Мінская вобласць]] — {{ДС|13|2|1979}}, {{МС|Ташкент||}}, [[Узбекістан]]) — беларускі [[паэт]], [[перакладчык]], [[крытык]], [[літаратуразнаўца]].
 == Біяграфія ==
-Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Вучыўся ў [[Беларускі педагагічны тэхнікум|Беларускім педагагічным тэхнікуме]] (1926-1930), у [[БДУ|Беларускім дзяржаўным універсітэце]] (1930-1931), у [[Беларускі вышэйшы педагагічны інстытут|Беларускім вышэйшым педагагічным інстытуце]] (1931-1933). Скончыў [[Томскі педагагічны інстытут]] (1939). Быў сябрам літаратурных аб'яднанняў «[[Маладняк (літаратурнае аб’яднанне)|Маладняк]]», БелАПП. Працаваў у рэдакцыі газеты «[[Літаратура і мастацтва (1932)|Літаратура і мастацтва]]». У [[1933]] г. быў рэпрэсіраваны і высланы на 3 гады на поўдзень [[Казахстан]]а ў Сарыагачскі раён. Настаўнічаў у сярэдніх школах. У [[1939]] г. паступіў у аспірантуру [[Ташкенцкі педагагічны інстытут|Ташкенцкага педінстытута]]. Працаваў выкладчыкам гэтага інстытута, быў дэканам факультэта, а з 1963 г. загадваў кафедрай замежнай літаратуры Рэспубліканскага педагагічнага інстытута рускай мовы і літаратуры. Рэабілітаваны ў [[1956]] г. [[Доктар філалагічных навук]], [[прафесар]].
+Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Вучыўся ў [[Беларускі педагагічны тэхнікум|Беларускім педагагічным тэхнікуме]] (1926—1930), у [[БДУ|Беларускім дзяржаўным універсітэце]] (1930—1931), у [[Беларускі вышэйшы педагагічны інстытут|Беларускім вышэйшым педагагічным інстытуце]] (1931—1933). Скончыў [[Томскі педагагічны інстытут]] (1939). Быў сябрам літаратурных аб’яднанняў «[[Маладняк (літаратурнае аб’яднанне)|Маладняк]]», БелАПП. Працаваў у рэдакцыі газеты «[[Літаратура і мастацтва (1932)|Літаратура і мастацтва]]». У [[1933]] г. быў рэпрэсіраваны і высланы на 3 гады на поўдзень [[Казахстан]]а ў Сарыагачскі раён. Настаўнічаў у сярэдніх школах. У [[1939]] г. паступіў у аспірантуру [[Ташкенцкі педагагічны інстытут|Ташкенцкага педінстытута]]. Працаваў выкладчыкам гэтага інстытута, быў дэканам факультэта, а з 1963 г. загадваў кафедрай замежнай літаратуры Рэспубліканскага педагагічнага інстытута рускай мовы і літаратуры. Рэабілітаваны ў [[1956]] г. [[Доктар філалагічных навук]], [[прафесар]].
 Узнагароджаны медалямі.
 == Творчасць ==
-Першы верш надрукаваў у [[1925]] г. (часопіс «[[Беларускі піянер]]»). Пісаў на беларускай, рускай і ўзбекскай мовах. Выйшлі зборнікі паэзіі «Чырванеюць вішні» (1931), «Рокаты дальняй прыстані» (1931), «Крыкавыя знічкі на снезе» (1932), «Мы - маладая гвардыя» (1932), кніжкі вершаў і перакладаў «Брэстанка жывых трывог» (выбраныя вершы і пераклады, 1962), «Поиски сердолика» (вершы, пераклады, Ташкент, 1973), «Вянкі камунарам» (1974), «Чырвоныя макі» (1981).
+Першы верш надрукаваў у [[1925]] г. (часопіс «[[Беларускі піянер]]»). Пісаў на беларускай, рускай і ўзбекскай мовах. Выйшлі зборнікі паэзіі «Чырванеюць вішні» (1931), «Рокаты дальняй прыстані» (1931), «Крыкавыя знічкі на снезе» (1932), «Мы — маладая гвардыя» (1932), кніжкі вершаў і перакладаў «Брэстанка жывых трывог» (выбраныя вершы і пераклады, 1962), «Поиски сердолика» (вершы, пераклады, Ташкент, 1973), «Вянкі камунарам» (1974), «Чырвоныя макі» (1981).
 Вядомы і як крытык і [[літаратуразнавец]]. Аўтар кніг «Анатоль Франс: Краткий очерк творческого пути» (Ташкент, 1954), «Анатоль Франс: Очерк творчества» (Ташкент, 1962), зборніка літаратурна-крытычных артыкулаў «Родасть встреч» (Ташкент, 1977).
@@ Радок 19: / Радок 20: @@
 {{DEFAULTSORT:Ліхадзіеўскі}}
+{{Бібліяінфармацыя}}
-[[Катэгорыя:Дактары філалагічных навук‎]]
+[[Катэгорыя:Дактары філалагічных навук]]
 [[Катэгорыя:Беларускамоўныя паэты]]
 [[Катэгорыя:Паэты Беларусі]]
@@ Радок 29: / Радок 31: @@
 [[Катэгорыя:Перакладчыкі з нямецкай мовы]]
 [[Катэгорыя:Перакладчыкі з узбекскай мовы]]
-[[Катэгорыя:Выпускнікі БДУ]]
 [[Катэгорыя:Рэпрэсаваныя савецкай уладай]]
 [[Катэгорыя:Рускамоўныя паэты]]
 [[Катэгорыя:Узбекскамоўныя паэты]]
-[[Катэгорыя:Выпускнікі Сацыяльна-гуманітарнага каледжа (Магілёў)]]