Мордух Насонавіч Ліўшыц: Розніца паміж версіямі

Мордух Насонавіч Ліўшыц
Мордух Насонавіч Ліўшыц
Дата нараджэння	17 красавіка 1918
Месца нараджэння	Рэчыца, Рэчыцкі павет, Мінская губерня;
Дата смерці	7 сакавіка 1998 (79 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь;
Грамадзянства	БССР; Беларусь; СССР;
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны архітэктурна-будаўнічы ўніверсітэт (1941);
Месца працы	Дзіпрасельбуд; Ваенпраект[d]; Белдзяржпраект; Белкамунпраект; Белжылпраект; Белдзіпрагандаль;
Партыя	КПСС;
Член у	Саюз архітэктараў СССР; Беларускі саюз архітэктараў;
Узнагароды

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 17:14, 16 верасня 2018

Мордух Насонавіч Лі́ўшыц (17 красавіка 1918, г. Рэчыца) — беларускі архітэктар. Заслужаны архітэктар Беларусі (1969).

Біяграфія

Скончыў у 1941 годзе Ленінградскі інжынерна-будаўнічы інстытут. 3 1946 года працуе ў праектных інстытутах Мінска (з 1969 года галоўны архітэктар інстытута «Белкамунпраект», у 1974—1978 — інстытута «Белжылпраект»).

Творчасць

Асноўны кірунак творчасці — архітэктура жылых і грамадскіх будынкаў. Найбольш значныя работы: у Мінску — жылыя дамы па вуліцах Я. Коласа (1951), Чырвонай (1953) і Камуністычнай (1954, абодва ў сааўт.), праспекце Ф. Скарыны (1956), 2-я чарга тэхналагічнага інстытута (1967), адміністрацыйныя карпусы Дзяржкамсельгастэхнікі і Мінпрамбуда, Міністэрства мантажных і спецыяльных будаўнічых работ (усе 1970), адміністрацыйныя будынкі на праспекце Ф. Скарыны (1953) і па вул. Савецкай (1976; усіх кіраўнік аўтарскага калектыву), інстытут «Белжылпраект» (1981), планіроўка жылых кварталаў на праспекце Ф. Скарыны, вуліцах Чырвонай, Я. Коласа (1950-я г.); праект рэканструкцыі гістарычнага цэнтра Гродна (1971, кіраўнік аўтарскага калектыву), серыі тыпавых праектаў жылых дамоў, гандлёвых збудаванняў і інш. грамадскіх будынкаў (усе 1957—1969); планіроўка цэнтральнай плошчы (1960) у Барысаве, помнік танкістам каля Дома афіцэраў у Мінску (1952) і інш.

Літаратура

Ліўшыц Мордух Насонавіч // Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.

@@ Радок 8: / Радок 8: @@
 == Творчасць ==
 Асноўны кірунак творчасці — архітэктура [[жылыя будынкі|жылых]] і [[грамадскія будынкі|грамадскіх]] будынкаў. Найбольш значныя работы: у [[Мінск]]у — жылыя дамы па [[Вуліца Я. Коласа (Мінск)|вуліцах Я. Коласа]] ([[1951]]), [[Чырвоная вуліца (Мінск)|Чырвонай]] ([[1953]]) і [[Камуністычная вуліца (Мінск)|Камуністычнай]] ([[1954]], абодва ў сааўт.), [[Праспект Скарыны, Мінск|праспекце Ф. Скарыны]] ([[1956]]), 2-я чарга [[Мінскі тэхналагічны інстытут|тэхналагічнага інстытута]] ([[1967]]), адміністрацыйныя карпусы [[Дзяржкамсельгастэхніка|Дзяржкамсельгастэхнікі]] і [[Мінпрамбуд]]а, [[Міністэрства мантажных і спецыяльных будаўнічых работ БССР|Міністэрства мантажных і спецыяльных будаўнічых работ]] (усе [[1970]]), адміністрацыйныя будынкі на [[Праспект Скарыны, Мінск|праспекце Ф. Скарыны]] ([[1953]]) і па [[Вуліца Савецкая (Мінск)|вул. Савецкай]] ([[1976]]; усіх кіраўнік аўтарскага калектыву), інстытут «[[Белжылпраект]]» ([[1981]]), планіроўка жылых кварталаў на праспекце Ф. Скарыны, вуліцах [[Чырвоная вуліца (Мінск)|Чырвонай]], [[Вуліца Якуба Коласа (Мінск)|Я. Коласа]] ([[1950-я]] г.); праект рэканструкцыі [[гістарычны цэнтр Гродна|гістарычнага цэнтра Гродна]] ([[1971]], кіраўнік аўтарскага калектыву), серыі тыпавых праектаў жылых дамоў, [[гандлёвыя збудаванні|гандлёвых збудаванняў]] і інш. грамадскіх будынкаў (усе [[1957]]—[[1969]]); планіроўка [[Цэнтральная плошча (Барысаў)|цэнтральнай плошчы]] ([[1960]]) у [[Барысаў|Барысаве]], [[помнік танкістам (Мінск)|помнік танкістам]] каля [[Дом Афіцэраў, Мінск|Дома афіцэраў]] у [[Мінск]]у ([[1952]]) і інш.
 == Літаратура ==