Іван Іосіфавіч Дружалоўскі: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{ДД |
{{ДД}} |
||
|дата нараджэння={{ДН|8|10|1905}} |
|||
|дата смерці={{ДС|2|5|1990}} |
|||
|месца працы=[[Беларускі політэхнічны інстытут]]</br>[[Міністэрства паліўнай прамысловасці БССР]] |
|||
}} |
|||
{{цёзкі2|Дружалоўскі}} |
{{цёзкі2|Дружалоўскі}} |
||
'''Іван Іосіфавіч Дружалоўскі''' ({{ДН|8|10|1905}}, [[Вільня]], [[Віленская губерня]], [[Расійская імперыя]] — {{ДС|2|5|1990}}, [[Мінск]], [[БССР]]) — дзяржаўны дзеяч [[БССР]], [[Міністэрства паліўнай прамысловасці БССР|міністр тарфяной прамысловасці БССР]] (1965–1970), рэктар [[Беларускі політэхнічны інстытут|Беларускага політэхнічнага інстытута]] (1934—1936). |
'''Іван Іосіфавіч Дружалоўскі''' ({{ДН|8|10|1905}}, [[Вільня]], [[Віленская губерня]], [[Расійская імперыя]] — {{ДС|2|5|1990}}, [[Мінск]], [[БССР]]) — дзяржаўны дзеяч [[БССР]], [[Міністэрства паліўнай прамысловасці БССР|міністр тарфяной прамысловасці БССР]] (1965–1970), рэктар [[Беларускі політэхнічны інстытут|Беларускага політэхнічнага інстытута]] (1934—1936). |
Версія ад 20:53, 2 чэрвеня 2021
Іван Іосіфавіч Дружалоўскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Пераемнік | Іван Якаўлевіч Брытаў | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
8 кастрычніка 1905 |
||||||
Смерць |
2 мая 1990 (84 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Партыя | |||||||
Месца працы | |||||||
Узнагароды |
Іван Іосіфавіч Дружалоўскі (8 кастрычніка 1905, Вільня, Віленская губерня, Расійская імперыя — 2 мая 1990, Мінск, БССР) — дзяржаўны дзеяч БССР, міністр тарфяной прамысловасці БССР (1965–1970), рэктар Беларускага політэхнічнага інстытута (1934—1936).
Біяграфія
Нарадзіўся 8 кастрычніка 1905 года у Вільні, у сям’і рабочага. Працоўную біяграфію пачаў у 1919 годзе экспедытарам на чыгунцы ў Гомелі, працаваў слесарам, старшынёй прафкама, інспектарам па прафесійна-тэхнічнай адукацыі ў сістэме чыгункі. У 1931 годзе быў прызначаны дырэктарам Мінскага хіміка-тэхналагічнага тэхнікума, які быў створаны ў 1930 годзе. Пасля скасавання шэрагу невялікіх інстытутаў быў прызначаны рэктарам (ва ўзросце 29 гадоў) адроджанага Беларускага політэхнічнага інстытута ў 1934 годзе. У 1936 годзе стаў дырэктарам кінафабрыкі «Беларусь» у Ленінградзе. З 1940 па 1953 гады займаў пасаду намесніка наркама мясцовай і паліўнай прамысловасці БССР, працаваў у тарфяной прамысловасці.
У гады вайны працаваў у штабе партызанскага руху.
У пасляваенны час працаваў намеснікам, першым намеснікам міністра мясцовай і паліўнай прамысловасці БССР (1953—1957), начальнікам упраўлення тарфяной прамысловасці (1957—1965) Саўнаргаса БССР, Міністрам тарфяной прамысловасці БССР (1965—1970). У 1970 годзе пайшоў на пенсію. Абіраўся членам рэвізійнай камісіі ЦК КПБ.
Памёр 2 мая 1990 года. Пахаваны на Усходніх могілках горада Мінска.
Узнагароды
Узнагароджаны ордэнамі Чырвонага сцяга, Знак Пашаны (1944), медалямі.
Літаратура
- К. И. Баландин (2018). Биографии ректоров БПИ - БГПА - БНТУ. Минск : БНТУ.