Яраслаў Яраполчыч: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Літаратура |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 6: | Радок 6: | ||
У летапісах няма звестак, ці быў Яраслаў жанаты і ці меў дзяцей. Аднак, на думку [[Аляксандр Васілевіч Назаранка|А.Назаранкі]], сынамі Яраслава Яраполчыча былі [[Клецкае княства|клецкі]] князь Вячаслаў Яраславіч, які традыцыйна лічыцца сынам [[Яраслаў Святаполчыч|Яраслава Святаполчыча]], і [[Гарадзенскае княства|гарадзенскі]] князь [[Усевалад Гарадзенскі|Усеваладка]], які традыцыйна лічыцца сынам [[Давыд Ігаравіч|Давыда Ігаравіча]]. Паводле Тацішчава, Яраслаў пакінуў пасля сябе сына Юрыя, па іншым крыніцам не вядомага. |
У летапісах няма звестак, ці быў Яраслаў жанаты і ці меў дзяцей. Аднак, на думку [[Аляксандр Васілевіч Назаранка|А.Назаранкі]], сынамі Яраслава Яраполчыча былі [[Клецкае княства|клецкі]] князь Вячаслаў Яраславіч, які традыцыйна лічыцца сынам [[Яраслаў Святаполчыч|Яраслава Святаполчыча]], і [[Гарадзенскае княства|гарадзенскі]] князь [[Усевалад Гарадзенскі|Усеваладка]], які традыцыйна лічыцца сынам [[Давыд Ігаравіч|Давыда Ігаравіча]]. Паводле Тацішчава, Яраслаў пакінуў пасля сябе сына Юрыя, па іншым крыніцам не вядомага. |
||
== Літаратура |
== Літаратура == |
||
* Яраслаў Яраполчыч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т. 6. Кніга 2: Усвея — Яшын; Дадатак / Рэдкал.: Г.П. Пашкоў [і інш.]. — Мінск: БелЭн, 2003. — С. 302. |
* Яраслаў Яраполчыч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т. 6. Кніга 2: Усвея — Яшын; Дадатак / Рэдкал.: Г.П. Пашкоў [і інш.]. — Мінск: БелЭн, 2003. — С. 302. |
||
Версія ад 19:54, 23 лютага 2022
| Яраслаў Яраполчыч | |
|---|---|
 | |
| Нараджэнне | 1070-я |
| Смерць | 1103 |
| Род | Рурыкавічы |
| Бацька | Яраполк Ізяславіч |
Яраслаў Яраполчыч (?— 11.8.1102) — князь луцкі, князь берасцейскі, старэйшы сын уладзіміра-валынскага і тураўскага князя Яраполка Ізяславіча.
Па звестках Тацішчава, пры жыцці бацькі ў 1079 годзе валодаў Луцкам. Магчыма, пасля Любецкага снему (з'езду) быў вымушаны саступіць свае ўладанні Давыду Ігаравічу. У пачатку ХІІ ст. авалодаў Берасцем, якое, верагодна, разлічваў захаваць за сабою як кампенсацыю за адабраныя кіеўскім князем Святаполкам Ізяславічам свае былыя ўладанні. У 1101 годзе Яраслаў Яраполчыч быў захоплены ў Берасці сваім дзядзькам Святаполкам і зняволены ў Кіеве. Пры заступніцтве кіеўскага духавенства быў вызвалены, але ў 1102 годзе ўцёк ад Святаполка на Берасцейшчыну. Быў схоплены на р. Нур сваім стрыечным братам Яраславам Святаполчычам. Вернуты ў Кіеў, дзе паўторна зняволены. Праз нядоўгі час памёр у няволі.
У летапісах няма звестак, ці быў Яраслаў жанаты і ці меў дзяцей. Аднак, на думку А.Назаранкі, сынамі Яраслава Яраполчыча былі клецкі князь Вячаслаў Яраславіч, які традыцыйна лічыцца сынам Яраслава Святаполчыча, і гарадзенскі князь Усеваладка, які традыцыйна лічыцца сынам Давыда Ігаравіча. Паводле Тацішчава, Яраслаў пакінуў пасля сябе сына Юрыя, па іншым крыніцам не вядомага.
Літаратура
- Яраслаў Яраполчыч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т. 6. Кніга 2: Усвея — Яшын; Дадатак / Рэдкал.: Г.П. Пашкоў [і інш.]. — Мінск: БелЭн, 2003. — С. 302.
- Войтович Л. В. Князівські династії Східної Європи (кінець IX — початок XVI ст.): склад, суспільна і політична роль. Історико-генеалогічне дослідження (укр.). — Львів: Інститут українознавства ім. І. Крип’якевича, 2000. — 649 с.
- Коган В. М., Домбровский-Шалагин В. И. Князь Рюрик и его потомки: Историко-генеалогический свод. — СПб.: «Паритет», 2004. — 688 с.
- Назаренко А. В. Городенское княжество и городенские князья в XII веке // Назаренко А. В. Древняя Русь и славяне (Древнейшие государства Восточной Европы, 2007 год) / Ин-т всеобщей истории. — М.: Русский Фонд Содействия Образованию и Науке, 2009. — С. 124—161.
- Татищев В. Н. История Российская. — М., 1963. — Т. 2. — 350 с.