Касцёл Святога Мікалая (Геранёны): Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 13: | Радок 13: | ||
З геранёнскім касцёлам Святога Міколы звязаны лёс у тыя часы першай прыгажуні [[Вялікае княства Літоўскае|Вялікага Княства]], а ў будучым — знакамітага прывіду [[Нясвіжскі замак|Нясвіжскага замка]] [[Барбара Радзівіл|Барбары Радзівіл]]. У гэтай святыні 18 траўня [[1537]] году пайшоў пад вянец са сваёй выбранніцай пятнаццацігадовай Барбарай [[Станіслаў Гаштольд]] (апошні прадстаўнік гэтага роду па мужчынскай лініі). Праз пяць гадоў Барбара стане ўдавой і неўзабаве спадабаецца князю [[Жыгімонт II Аўгуст|Жыгімонту II Аўгусту]]. Гэты захапляльны раман завяршыўся каранаваньнем Барбары насуперак волі нядобразычліўцаў. Апазыцыю тады ўзначаліла сама каралева-маці [[Бона Сфорца]]. Як лічаць шматлікія гісторыкі, менавіта з яе «падмогі» ў [[1551]] годзе Барбара памерла, верагодней за ўсё, атручаная моцнадзейным [[яд]]ам. Жыгімонт Аўгуст больш не ажаніўся, і таму пасля яго смерці ў [[1572]] годзе каралеўскі род [[Ягелончыкі|Ягелончыкаў]] назаўжды знік са старонак гісторыі Вялікага Княства. |
З геранёнскім касцёлам Святога Міколы звязаны лёс у тыя часы першай прыгажуні [[Вялікае княства Літоўскае|Вялікага Княства]], а ў будучым — знакамітага прывіду [[Нясвіжскі замак|Нясвіжскага замка]] [[Барбара Радзівіл|Барбары Радзівіл]]. У гэтай святыні 18 траўня [[1537]] году пайшоў пад вянец са сваёй выбранніцай пятнаццацігадовай Барбарай [[Станіслаў Гаштольд]] (апошні прадстаўнік гэтага роду па мужчынскай лініі). Праз пяць гадоў Барбара стане ўдавой і неўзабаве спадабаецца князю [[Жыгімонт II Аўгуст|Жыгімонту II Аўгусту]]. Гэты захапляльны раман завяршыўся каранаваньнем Барбары насуперак волі нядобразычліўцаў. Апазыцыю тады ўзначаліла сама каралева-маці [[Бона Сфорца]]. Як лічаць шматлікія гісторыкі, менавіта з яе «падмогі» ў [[1551]] годзе Барбара памерла, верагодней за ўсё, атручаная моцнадзейным [[яд]]ам. Жыгімонт Аўгуст больш не ажаніўся, і таму пасля яго смерці ў [[1572]] годзе каралеўскі род [[Ягелончыкі|Ягелончыкаў]] назаўжды знік са старонак гісторыі Вялікага Княства. |
||
[[Катэгорыя:Храмы Беларусі]] |
|||
[[be-x-old:Касьцёл Сьвятога Міколы (Геранёны)]] |
[[be-x-old:Касьцёл Сьвятога Міколы (Геранёны)]] |
||
Версія ад 14:29, 20 студзеня 2011
Святамікольскі касцёл у Геранёнах — гатычны храм, да непазнавальнасьці зменены пазнейшымі перабудовамі.
Гісторыя
- 1529 — збудаваны Альбрэхтам Гаштольдам.
- 1771—1779 — пасля моцнага пажару, перабудаваны ў стылі Віленскага барока.
- 1828—1829 — рэстаўраваны.
- 1934 — выкананая размалёўка інтэр’еру.
- 1923, 1954—1955 — рэстаўраваны.
Архітэктура
Святамікольскі касцёл амаль цалкам страціў рысы познегатычнага збудавання. Ад гатычнага касцёла захаваліся адно агульны плян і контрфорсы на галоўным фасадзе. Збудаваны паблізу прыватнаўласніцкага замку ў Геранёнах ён меў невялікі памер. Кафалікон, падобна касцёлу святой Гертруды ў Каўнасе быў перакрыты гатычнымі скляпеннямі без апорных слупоў, утвараючы такім чынам адзін неф.
З геранёнскім касцёлам Святога Міколы звязаны лёс у тыя часы першай прыгажуні Вялікага Княства, а ў будучым — знакамітага прывіду Нясвіжскага замка Барбары Радзівіл. У гэтай святыні 18 траўня 1537 году пайшоў пад вянец са сваёй выбранніцай пятнаццацігадовай Барбарай Станіслаў Гаштольд (апошні прадстаўнік гэтага роду па мужчынскай лініі). Праз пяць гадоў Барбара стане ўдавой і неўзабаве спадабаецца князю Жыгімонту II Аўгусту. Гэты захапляльны раман завяршыўся каранаваньнем Барбары насуперак волі нядобразычліўцаў. Апазыцыю тады ўзначаліла сама каралева-маці Бона Сфорца. Як лічаць шматлікія гісторыкі, менавіта з яе «падмогі» ў 1551 годзе Барбара памерла, верагодней за ўсё, атручаная моцнадзейным ядам. Жыгімонт Аўгуст больш не ажаніўся, і таму пасля яго смерці ў 1572 годзе каралеўскі род Ягелончыкаў назаўжды знік са старонак гісторыі Вялікага Княства.