Вагай
Вагай | |
---|---|
руск. Вагай | |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 555 км |
Басейн | 23 000 км² |
Расход вады | 16 м³/с ((за 109 км ад вусця)[1]) |
Вадацёк | |
Выток | Рямаўскае |
• Месцазнаходжанне | Ішымская раўніна |
• Каардынаты | 56°32′42″ пн. ш. 67°11′33″ у. д.HGЯO |
Вусце | Іртыш |
• Месцазнаходжанне | каля сяла Вагай |
• Каардынаты | 57°58′34″ пн. ш. 68°59′24″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Іртыш → Об → Карскае мора |
|
|
Краіна | |
Рэгіён | Цюменская вобласць |
Код у ДВР | 14010400112115300012465 |
— выток, — вусце |
Вага́й (руск.: Вага́й[1]) — рака ў Цюменскай вобласці Расіі, левы прыток Іртыша.
Даўжыня ракі 555[2] км, плошча вадазбору 23 000[2] км². Сярэдні расход вады 16 м³/с (за 109 км ад вусця)[1]. Рака выцякае з возера Рямаўскае[3]. Працякае ў паўднёвай частцы Заходне-Сібірскай раўніны. Упадае ў Іртыш каля сяла Вагай, за 55 км ніжэй вусця ракі Табол[3]. Даліна Вагая шырокая, з пакатымі схіламі. Пойма двухбаковая, шырынёй у ніжнім цячэнні да 2 км[3]. Рэчышча меандруючае, умерана звілістае, шырынёй да 80[3] м. Увесну рака моцна разліваецца, летам мялее. Жыўленне пераважна снегавое. Сярэдні гадавы расход вады 8,23 м³/сек. Рака суднаходная у ніжнім цячэнні.
Прытокі: Ашлык, Агітка, Янтар, Іліней, Балахлей, Батурына, Бараўлянка (Баброўка), Смародзінка (Камышынка), Емец, Лама, Краснаяр, Каш, Крутая і інш[2].
У вусці Вагая (Ермакова затока) загінуў Ярмак Цімафеевіч.
Зноскі
- ↑ а б в Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 79. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- ↑ а б в Вагай // Государственный водный реестр РФ (руск.)
- ↑ а б в г Сурков В. В. Вагай // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).
- Словарь современных географических названий / Рус. геогр. о-во. Моск. центр; Под общ. ред. акад. В. М. Котлякова. Институт географии РАН. — Екатеринбург: У-Фактория, 2006. (руск.)
- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 79. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)