Воіслаў Каштуніца

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Воіслаў Каштуніца
сербск.: Војислав Коштуница
4-ы President of Serbia and Montenegro[d]
7 кастрычніка 2000 — 7 сакавіка 2003
Папярэднік Слабодан Мілошавіч
Пераемнік Svetozar Marović[d]
8-ы прэм’ер-міністр Сербіі
3 сакавіка 2004 — 7 ліпеня 2008
Папярэднік Зоран Жыўкавіч
Пераемнік Мірка Цветкавіч
President of the Federal Republic of Yugoslavia[d]
7 кастрычніка 2000 — 7 сакавіка 2003
Папярэднік Слабодан Мілошавіч
Пераемнік Svetozar Marović[d]

Нараджэнне 24 сакавіка 1944(1944-03-24)[1] (80 гадоў)
Веравызнанне Сербская праваслаўная царква
Партыя
Адукацыя
Навуковая ступень доктар права[d] і доктар юрыдычных навук
Дзейнасць палітык, юрыст, педагог
Месца працы
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
кавалер Вялікага крыжа, дэкараванага Вялікай стужкай ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»
Ордэн прападобнага Сергія Раданежскага II ступені
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Воіслаў Кашту́ніца (сербск.: Војислав Коштуница; 24 сакавіка 1944, Бялград) — прэзідэнт Югаславіі ў 2000-2003 і прэм'ер-міністр Сербіі ў 2004-2008. Заснавальнік і лідар Дэмакратычнай партыі Сербіі (з 1992 г.).

Адукацыя[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў юрыдычны факультэт Бялградскага ўніверсітэта (1966). Абараніў кандыдацкую дысертацыю па тэме «Палітычная тэорыя і практыка Канстытуцыйнага суда ў Югаславіі» (1970) і кваліфікацыйную працу на доктарскую ступень па тэме «Апазыцыя ў палітычнай сістэме капіталізму» (1976).

Прэзідэнт Югаславіі[правіць | правіць зыходнік]

На выбарах прэзідэнта Югаславіі 24 верасня 2000 г., як кандыдат кааліцыі Дэмакратычная апазіцыя Сербіі (ДАС), выйграў, перамогшы Слабодана Мілошавіча. Прыйшоў да ўлады пасля масавых выступаў прыхільнікаў дэмакратычнай апазіцыі, якія ўзялі пад кантроль Бялград, у той час як югаслаўская армія адмовілася падтрымаць Мілошавіча. Многія СМІ назвалі гэтыя падзеі «Бульдозернай рэвалюцыяй». Першапачаткова выбарчая камісія пад уплывам Мілошавіча настойвала на правядзенні другога тура выбараў, сцвярджаючы, што Каштуніца атрымаў у першым туры толькі 48,96% галасоў. Аднак пасля «рэвалюцыі» федэральны канстытуцыйны суд прыняў рашэнне аб унясенні змяненняў у пратакол выбараў і, такім чынам, Каштуніца, набраўшы 50,2% галасоў, стаў прэзідэнтам.

У якасці прэзідэнта быў прыхільнікам еўрапейскай інтэграцыі краіны, негатыўна ставіўся да выхаду Чарнагорыі з складу Югаславіі і магчымасці абвяшчэння незалежнасці Косава. Падчас яго знаходжання на пасадзе прэзідэнта Слабадан Мілошавіч быў выдадзены Гаагскаму трыбуналу. Пасаду прэзідэнта Югаславіі пакінуў у лютым 2003, у сувязі з рашэннем аб спыненні існавання Югаславіі і фарміраванні садружнасці Сербіі і Чарнагорыі.

Зноскі

  1. Vojislav Kostunica // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.