Перайсці да зместу

Вячаслаў Феліксавіч Шалькевіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вячаслаў Феліксавіч Шалькевіч
Дата нараджэння 18 верасня 1941(1941-09-18) (83 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці філосаф, гісторык
Месца працы
Навуковая ступень доктар філасофскіх навук (1994)
Навуковае званне
Альма-матар

Вячаслаў Феліксавіч Шальке́віч (польск.: Wiaczesław Szalkiewicz; нар. 18 верасня 1941, ст. Ганзурына, Бурація, РСФСР) — беларускі філосаф і гісторык. Доктар філасофскіх навук (1994), прафесар (1997)[1].

Скончыў у 1967 годзе БДУ. У 1970—1986[2] і 1989[2]—2000[1] гадах працаваў Беларускім дзяржаўным універсітэце, прафесар кафедры паліталогіі[2]. У 1986—1989 гадах выкладаў ва Уроцлаўскай сельскагаспадарчай акадэміі (Польшча). З 2002 года ў Мінскім інстытуце кіравання[1].

Навуковая дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя працы па гісторыі грамадска-палітычнай і філасофскай думкі Беларусі, Расіі і Польшчы XVI—XX стст., аб жыцці і дзейнасці К. Каліноўскага, Ф. Скарыны; пра светапогляд Вальтэра, Э. Канта, Сен-Сімона, Л. Феербаха, К. Маркса і інш[1].

  • Філасофская думка ў Беларусі. Мн., 1976;
  • Скарына і наш час. Мн., 1979;
  • Казимир Лышчинский. Мн., 1986 (разам з К. С. Пракошынай);
  • К. Калиновский: Страницы биогр. Мн., 1988;
  • Сыны і пасынкі Беларусі. Мн., 1996 (у сааўтарстве);
  • Скорина и Скориниана. Мн., 2001;
  • Гісторыя палітычнай і прававой думкі Беларусі. 3 выд. Мн., 2002.
  • Świat myśli słowiańskiej : Z historii filozofii i myśli społeczno-politycznej narodów słowiańskich / Wiaczesław Szalkiewicz. — Rzeszów, 2009.