Віктар Віктаравіч Траццякоў

Віктар Віктаравіч Траццякоў
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	17 кастрычніка 1946(1946-10-17) (78 гадоў)
Месца нараджэння	Краснаярск, Краснаярскі край, РСФСР, СССР
Краіна	СССР  Расія
Альма-матар	Цэнтральная музычная школа[d] Акадэмічны музычны каледж пры Маскоўскай кансерваторыі[d] Маскоўская дзяржаўная кансерваторыя імя П. І. Чайкоўскага
Месца працы	Кёльнская вышэйшая школа музыкі[d]
Музычная дзейнасць
Прафесіі	дырыжор, выкладчык універсітэта, скрыпач, музычны педагог
Інструменты	скрыпка
Жанры	класічная музыка
Выхаванцы	Frédéric Bednarz[d]
Прэміі	Prize of the President of the Russian Federation[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віктар Віктаравіч Траццяко́ў (нар. 17 кастрычніка 1946) — савецкі і расійскі скрыпач, педагог, дырыжор. Народны артыст СССР (1987).

Біяграфія

Нарадзіўся 17 кастрычніка 1946 года ў Краснаярску. Сын ваеннага музыканта. З 1956 года вучыўся ў МЦМШ у Ю. І. Янкялевіча, затым у МДК імя П. І. Чайкоўскага. У 1966 годзе выйграў першую прэмію Трэцяга Міжнароднага конкурсу імя Чайкоўскага ў Маскве.

Як камерны музыка Траццякоў выступаў разам са С. Т. Рыхтэрам, М. Л. Растраповічам і іншымі выбітнымі музыкантамі, а таксама разам з Ю. А. Башметам, Н. Р. Гутман і В. П. Лабанавым ён стварыў фартэпіянны квартэт, з якім рэгулярна выступае ў сталіцах Еўропы. У 1986—1991 гадах Траццякоў быў галоўным дырыжорам Дзяржаўнага камернага аркестра СССР, а ў 1986—1994 гадах старшынёй журы скрыпічнага Міжнароднага конкурсу імя П. І. Чайкоўскага.

З 1996 года Віктар Траццякоў — прафесар Кёльнскай Вышэйшай школы музыкі. Сярод яго вучняў — лаўрэаты міжнародных конкурсаў Сяргей Стадлер, Наталля Ліхапой, Іван Пачэкін, Ілля Калер і Данііл Аўстрых.

Літаратура

• Траццяко́ў Віктар Віктаравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 523. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Третьяко́в Виктор Викторович // Музыкальный энциклопедический словарь (руск.) / гл. ред. Г. В. Келдыш. — М.: Советская энциклопедия, 1990. — С. 552. — 672 с. — 150 000 экз. — ISBN 5-85270-033-9.