Перайсці да зместу

Віктар Мікалаевіч Ціханаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Віктар Мікалаевіч Ціханаў
укр.: Віктор Миколайович Тихонов
Сцяг дыпламат Сцяг
22 жніўня 2011 — 26 лістапада 2012
Папярэднік Раман Пятровіч Бязсмертны
Пераемнік Міхаіл Браніслававіч Ежэль

Нараджэнне 5 сакавіка 1949(1949-03-05) (75 гадоў)
УССР, СССР
Смерць 29 жніўня 2020(2020-08-29)[1] (71 год)
Веравызнанне праваслаўе
Партыя
Член у
Адукацыя
Навуковая ступень кандыдат юрыдычных навук
Дзейнасць палітык
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
ордэн Дружбы медаль «За працоўную адзнаку» ордэн «За заслугі» І ступені ордэн «За заслугі» ІІ ступені ордэн «За заслугі» ІІІ ступені
Ганаровая грамата Кабінета Міністраў Украіны
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віктар Мікалаевіч Ціханаў (укр.: Тихонов Віктор Миколайович) (5 сакавіка 1949, с. Шчэтава, Антрацытаўсі раён, Варашылаўградскай вобласці) — украінскі палітык. Віцэ-прэм'ер-міністр ва ўрадзе Мікалая Азарава з 11 сакавіка 2010 да 1 чэрвеня 2011[2]. Акадэмік Інжынернай акадэміі Украіны (1999), Міжнароднай акадэміі інфарматызацыі (1997), Украінскай муніцыпальнай акадэміі (1999).

Нарадзіўся 5 сакавіка 1949 у с. Шчэтава, Антрацытаўскага раёна, Варашылаўградскай вобласці.

Усходнеўкраінскі нацыянальны ўніверсітэт імя Уладзіміра Даля, эканамічны факультэт (1973-1978), эканаміст, «бухулік ў прамысловасці», Луганскі дзяржаўны універсітэт ўнутраных спраў імя Эдуарда Дидоренко (1996-1998), юрыст. Кандыдат юрыдычных навук.

  • 05.1965-11.1969 — слесар , ВА «Варашылаўградцеплавоз».
  • 11.1969-11.1971 — служба ў арміі, в/ч 77895 Адэскага ВА.
  • 11. - 12.1971 — слесар,
  • 12.1971-02.1975 — старшы інжынер-тэхнолаг,
  • 02.1975-08.1976 — старшы інжынераёнарміроўшчык,
  • 08.1976-04.1978 — начальнік планава-эканамічнага бюро,
  • 04.1978-06.1979 — начальнік бюро працы і заработнай платы,
  • 06.1979-08.1980 — намеснік начальніка аддзела працы і заработнай платы,
  • 08.1980-10.1986 — начальнік ўпраўлення працы і заработнай платы,
  • 10.1986-10.1988 — старшыня прафкама,
  • 10.1988-11.1990 — сакратар парткама ВА «Варашылаўградцеплавоз».
  • 11.1990-11.1991 — 1-ы сакратар Луганскага МК КПУ.
  • 11.1991-04.1992 — 1-й намеснік генеральнага дырэктара Луганскай дзяржаўнай таварна-сыравіннай кампаніі «Луганскгалоўзбыт».
  • 04.1992-09.1994 — дырэктар па эканоміцы Луганскай швейнай фабрыкі «Стыль».
  • 09.1994-11.1995 — генеральны дырэктар Луганскай швейнай фабрыкі «Стыль».
  • 11.1995-04.1998 — 1-й намеснік старшыні Луганскай аблдзяржадміністрацыі.
  • 24 красавіка 1998 - 04.2006 — старшыня Луганскага аблсавета.

Дыпламатычная дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

З 22 жніўня 2011 года[3] па 26 лістапада 2012 г[4] — Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Украіны у Рэспубліцы Беларусь.

Навуковыя працы

[правіць | правіць зыходнік]
  • «Методологические аспекты достижения социально-экономической самодостаточности региона» (2002, сааўтар),
  • «Президент України та державна, регіональна і муніципальна політика: Збірник матеріалів і документів» (2003, сааўтар),
  • «Идеи П. Д. Юркевича о государстве и праве в контексте современности» (2003).

Зноскі