Густаў Морыц Армфельт

Густаў Морыц Армфельт
пасол Швецыі[d] 7 верасня 1792 — 5 снежня 1793
камандзір палка[d] (пяхотны полк Нюланда[d]) 1788 — 1794
обер-губернатар Стакгольма[d] 1791 — 1792
Папярэднік	Карл Спарэ[d]
Пераемнік	Карл Вільгельм Мадэе[d]
2-і крэсла 17 Шведскай акадэміі[d] 23 лістапада 1807 — 19 жніўня 1814
Папярэднік	Юхан Мурберг[d]
Пераемнік	Густаў Ветэрстэт[d]
1-ы крэсла 14 Шведскай акадэміі[d] 13 мая 1786 — 19 жніўня 1814
Пераемнік	Мальтэ Рамель[d]
Нараджэнне	31 сакавіка 1757(1757-03-31)[…] Мартыла[d], Паўднёва-Заходняя Фінляндыя, Аба-Б’ёрнеборгская губерня, Швецыя
Смерць	19 жніўня 1814(1814-08-19) (57 гадоў) Царскае Сяло, Царскае Сяло, Царскасельскі павет, Санкт-Пецярбургская губерня, Расійская імперыя
Месца пахавання	Турку
Бацька	Магнус Вільгельм Армфельт[d]
Маці	Maria Catharina Wennerstedt[d]
Жонка	Хедвіг Ульрыка Дэлагардзі
Дзеці	Аляксандр Армфельт[d], Марыя Армфельт[d], Густаў Магнус Армфельт[d], Морыц Клерфельт[d], Карл Магнус Вільгельм Армфельт[d], Wilhelmina Armfelt[d] і Gustava Armfelt[d]
Член у	Шведская акадэмія (7 кастрычніка 1811) Шведская каралеўская музычная акадэмія[d] Шведская акадэмія (25 верасня 1794)
Адукацыя	Каралеўская акадэмія Аба[d]
Месца працы	Опера Густава[d]
Званне	генерал-маёр
Бітвы	дацка-шведская вайна 1808—1809 гадоў[d] Руска-шведская вайна франка-шведская вайна 1805—1810 гадоў[d] руска-шведская вайна 1808—1809 гадоў
Узнагароды	рыцар Мальтыйскага ордэна[d] (1805)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Барон, затым (1812) граф Густаў Морыц (Маўрыкій) Армфельт (шведск.: Gustaf Mauritz Armfelt; 31 сакавіка 1757, Тарвас’ёкі, Мартыла — 19 жніўня 1814, Царскае Сяло, Пецярбург) — шведскі дзяржаўны дзеяч. Генерал ад інфантэрыі.

У якасці фаварыта Густава III быў адной з ключавых постацей культурнага і палітычнага жыцця Швецыі 1780-х гадоў. У 1786—1794 гадах узначальваў Шведскую акадэмію. За тры гады да смерці перайшоў на расійскую службу (пад імем Густаў-Маўрыкій Максімавіч Армфельт), атрымаў чын генерала ад інфантэрыі і стаў дарадцам Аляксандра I па фінляндскіх пытаннях. У гэтай якасці паўплываў на рашэнне імператара прадаставіць Фінляндыі шырокую аўтаномію ў якасці вялікага княства Фінляндскага.