Даніла Парфіравіч Тамашоў
| Даніла Парфіравіч Тамашоў | |
|---|---|
| Род дзейнасці | рэстаўратар, скрыпічны майстар |
| Дата нараджэння | 23 снежня 1875[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 10 сакавіка 1926[1] (50 гадоў) |
| Грамадзянства | |
.svg){kind=small}
Даніла Парфіравіч Тамашо́ў[2] (23 снежня 1875, в. Палошкава, цяпер Клімавіцкі раён, Магілёўская вобласць — 10 сакавіка 1926) — майстар і рэстаўратар смычковых інструментаў.
З 1892 года вучыўся ў Кіеве, з 1896 года працаваў пад кіраўніцтвам А. Дзідло, вучня Ж. Б. Вільёма. З 1901 года самастойна вырабляў смычковыя інструменты ў Кіеве, з 1906 года — у Вялікім тэатры, кансерваторыі і іншых музычных установах Масквы.
Інструменты, вырабленыя Тамашовым, адзначаны ў 1911 годзе залатым медалём на выстаўцы ў Рыме. Захаваліся 26 скрыпак, 3 віяланчэлі яго работы. Адзін з яго інструментаў зберагаецца ў калекцыі рэдкіх музычных інструментаў у Нацыянальным музеі гісторыі і культуры Беларусі.
Зноскі
- ↑ а б в Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2002. — С. 412. — 552 с. — ISBN 985-11-0251-2
- ↑ БелЭн 2002.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Тамашо́ў Даніла Парфіравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 412. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т. / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш.. — Мн.: БелСЭ, 1987. — Т. 5. Скамарохі — Яшчур. — С. 234. — 703 с. — 10 000 экз.
