Кайназой

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Кайназой (кайназойская эра) — эра ў геалагічнай гісторыі Зямлі працягласцю ў 65,5 млн. гадоў, пачынаючы з вялікага вымірання відаў у канцы мелавога перыяду па цяперашні час. З грэчаскай перакладаецца як «новае жыццё» (καινός = новы + ζωή = жыццё). Кайназой дзеліцца на палеаген, неаген і чацвярцічны перыяд (антрапаген). Гістарычна кайназой падзяляюць на перыяды - трацічны (ад палеацэна да пліяцэна) і чацвярцічны (плейстацэн і галацэн), хоць большасць геолагаў ўжо не прызнаюць такога падзелу.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Кайназойская эратэма, кайназой // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 354—355. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]