Карнак

Алея сфінксаў і заходні ўваход у свяцілішча Амона.

Карнак — егіпецкая вёска ў двух з паловай кіламетрах на поўнач ад Луксора, на месцы старажытнаегіпецкіх Фіваў. Яна займае прыкладна палову тэрыторыі вялікага храма Амона — Іпет-Ісут, які пачаў будавацца ў XX ст. да н. э. і служыў асноўным дзяржаўным свяцілішчам на працягу ўсёй гісторыі Новага царства. Гэты храм — без усялякага сумнення, самы вялікі па плошчы ва ўсім старажытным свеце, — быў злучаны з Луксорскім храмам на беразе Ніла брукаванай алеяй сфінксаў.

Усе перыяды егіпецкай гісторыі XVI—XI стст. да н.э. пакінулі тут сляды; кожны фараон — не выключаючы нават гіксаскай дынастыі, якія асабліва ўпрыгожвалі сваю паўночную рэзідэнцыю ў Аварысе, — імкнуўся ўвекавечыць тут сваё імя. Зерне ўяўляе свяцілішча галоўнага храма, заснаванае пры Сенусерце I і дабудаванае Тутмасам III, які адкрыў яго на абодва бакі і дадаў яшчэ іншае, на ўсходзе, з вялікай гіпастыльнай залай, на сценах якога напісаў знакамітую царскую табліцу з аналамі, перанесенымі збольшага ў Парыж.

• 
  Статуя фараона
• 
  Вялікая гіпастыльная зала
• 
  Агульны від
• 
  Адна са свяшчэнных сажалак

Гл. таксама

• Карнакскі храм

Літаратура

• Карна́к // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — С. 80. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).
• Карна́к // Т. 11. Италия — Кваркуш. — М. : Советская энциклопедия, 1973. — С. 445. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
• Карнак, храм // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Карнак