Перайсці да зместу

Леа Вайсбергер

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Леа Вайсбергер
ням.: Leo Weisgerber
Дата нараджэння 25 лютага 1899(1899-02-25)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 8 жніўня 1985(1985-08-08)[1][2] (86 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці мовазнавец, выкладчык універсітэта, школьны настаўнік
Навуковая сфера мовазнаўства
Месца працы
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леа Вайсбергер (25 лютага 1899, Мец — 8 жніўня 1985, Бон) — нямецкі мовазнавец і спецыяліст па нямецкай мове, кельталогіі і агульным мовазнаўстве.

Прафесар Ростакскага (з 1927), Марбургскага (з 1938), і Бонскага (з 1942) універсітэтаў. Член-карэспандэнт АН ў Гётынгене. Яскравы прадстаўнік так званага неагумбальтыянскага напрамку ў мовазнаўстве. Паводле Вайсбергера, мова — «сярэдняе звяно», якое пераносіць уплыў знешняга свету на «ўнутраны духоўны свет чалавека». Таму Вайсбергер, як і В. Гумбальт, лічыў, што мова — гэта праява «нацыянальнага духу».

Навуковыя працы

[правіць | правіць зыходнік]
  • Die Stellung der Sprache im Aufbau der Gesamtkultur, [Bd] 1-2, Hdib., 1933-34;
  • Von den Kräften der deutschen Sprache, [Bd] 1-2, 3 Aufl., Düsseldorf, 1962;
  • Das Gesetz der Sprache als Grundlage des Sprachstudiums, Hdib., 1951.

Зноскі

  1. а б Leo Weisgerber // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. а б Leo Weisgerber // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Вайсгербер Лео // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. birth certificate Праверана 30 верасня 2023.
  5. Deutsche Nationalbibliothek Record #118630415 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.