Свята-Мікалаеўская царква (Дружылавічы)
Праваслаўная царква | |
Свята-Мікалаеўская царква | |
---|---|
![]() | |
52°14′12,16″ пн. ш. 25°33′27,1″ у. д.HGЯO | |
Краіна |
![]() |
Вёска | Дружылавічы |
Канфесія | Беларуская праваслаўная царква |
Епархія | Пінская і Лунінецкая епархія |
Архітэктурны стыль | народнае дойлідства |
Дата пабудовы | 1777 год |
Статус |
![]() |
Стан | Дзейнічае |
![]() |
Мікалаеўская царква — драўляны праваслаўны храм у в. Дружылавічы, помнік народнага дойлідства.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Мікалаеўская царква ў Дружылавічах была ўжо ў 1450-1460-я гады, калі атрымала наданні ад пінскага князя Юрыя Сямёнавіча[1].
У цэнтры вёскі. Пабудавана ў 1777 годзе[2] з дрэва на сродкі памешчыка Арэшкі.
Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]
Будынак першапачаткова складаўся з прамавугольнага ў плане асноўнага зруба і апсіды з нізкімі рызніцамі. У пачатку XX ст. да асноўнага зруба прыбудавалі бакавыя памяшканні, у выніку чаго план набыў форму крыжа. На галоўным фасадзе — трох'ярусная чацверыковая званіца. Над званіцай і ў сярэдзіне даху васьмігранныя барабаны з галоўкамі. Сцены гарызантальна ашаляваны і прарэзаны прамавугольнымі, у прыбудовах крыжападобнымі аконнымі праёмамі. Асноўны аб'ём і апсіда маюць бэлечнае перакрыцце, прыбудовы — цыліндрычныя скляпенні. Над уваходам хоры на двух слупах.
Інтэр’ер[правіць | правіць зыходнік]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/95/%D0%A6%D0%B0%D1%80%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D0%91%D1%80%D0%B0%D0%BC%D0%B0_%D0%B7_%D1%86%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%B2%D1%8B_%D0%A1%D0%B2._%D0%9C%D1%96%D0%BA%D0%B0%D0%BB%D0%B0%D1%8F_%D0%B0%D0%B3._%D0%94%D1%80%D1%83%D0%B6%D0%B0%D0%BB%D0%B0%D0%B2%D1%96%D1%87%D1%8B_%D0%86%D0%B2%D0%B0%D0%BD%D0%B0%D1%9E%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%B3%D0%B0_%D1%80-%D0%BD%D0%B0_%D0%91%D1%80%D1%8D%D1%81%D1%86%D0%BA%D0%B0%D0%B9_%D0%B2%D0%BE%D0%B1%D0%BB._%D0%A2%D1%80%D1%8D%D1%86%D1%8F%D1%8F_%D1%87%D0%B2%D1%8D%D1%80%D1%86%D1%8C_XVII%D0%86_%D1%81%D1%82._%D0%9D%D0%9C%D0%9C.jpg/220px-thumbnail.jpg)
У інтэр'еры бэлечная столь пераходзіць у цыліндрычныя скляпенні ў бакавых прыдзелах. Над уваходам — хоры. Апсіда вылучана драўляным разным двух’ярусным іканастасам, выкананым у 1830-я гг. Набажэнства вядуцца па Евангеллях 1771 г. і 1863 г. На званіцы падпісны звон 1707 г.
Зноскі
- ↑ http://starbel.by/dok/d008.htm
- ↑ НГАБ у г. Гродна, ф. 1, воп. 19, спр. 1004, арк. 9 — 29.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Архітэктура Беларусі: Энцыклапедычны даведнік. — Мн.: БелЭн, 1993. — 620 с. — ISBN 5-85700-078-5.
- Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, [1984—1988].
- Праваслаўныя храмы Беларусі: энцыклапедычны даведнік / А. М. Кулагін; [рэдакцыйны савет: Г. П. Пашкоў, Л. В. Календа]. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2007. — 653 с. 2000 экз. ISBN 978-985-11-0389-4.
- Лабачэўская, В. А. Мастацтва дзеля славы Божай: саламяныя іканастасныя вароты і царкоўна-культавыя прадметы / В. А. Лабачэўская. — Мінск : Беларуская навука, 2018. — 263 с. : іл.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Свята-Мікалаеўская царква (Дружылавічы)
- Свята-Мікалаеўская царква (Дружылавічы) на сайце Radzima.org
- Свята-Мікалаеўская царква (Дружылавічы) на сайце Глобус Беларусі (руск.)
- Свята-Мікалаеўская царква (Дружылавічы) на сайце «Архіварта»