Сейбіт (карціна Ван Гога)
| ||
Вінцэнт ван Гог | ||
Сейбіт. 1888 | ||
De zaaier | ||
Матэрыял | Палатно | |
---|---|---|
Тэхніка | алей | |
Памеры | 32 × 40 см | |
Музей Вінцэнта ван Гога, Амстэрдам | ||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
«Сейбіт» (нідэрл.: De zaaier) — карціна нідэрландскага мастака Вінцэнта Ван Гога. Яна была напісана ў лістападзе 1888 года ў Арле.
Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]
Ван Гог быў зачараваны тэмай сейбіта. Яшчэ ў 1880 годзе ён напісаў копію з «сейбіт» Жана-Франсуа Міле, творчасць якога служыла Ван Гогу прыкладам асвятлення сялянскай тэматыкі ў жывапісу. Пазней у Арлі Вінцэнт ван Гог стварыў свае ўласныя працы на гэтую тэму. Цікавая асаблівасць гэтай карціны складаецца ў тым, што сонца ўтварае німб вакол галавы сейбіта. У сваім лісце да сябра Эміля Бернара Ван Гог называе снапы і сейбіта знакамі бясконцасці жыцця, яны паказваюць паўтаральнасць працэсу росту, збору пладоў раслін і росквіту. Сейбіт, такім чынам, сімвалізуе жыццё. Пазней Ван Гог будзе працаваць над вобразам жняца, у якім ён бачыць знак смерці. Ён пісаў у сваіх лістах: «Сэнс у тым, што чалавек уяўляе сабой зерне, якое прыбірае жнец. Гэта значыць, ты бачыш, што гэта супрацьлегласць сейбіта, якога я паспрабаваў напісаць раней».
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- «Сейбіт» на сайце музея ван Гога (англ.)