Сейбіт (карціна Ван Гога)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вінцэнт ван Гог
Сейбіт. 1888
De zaaier
Матэрыял Палатно
Тэхніка алей
Памеры 32 × 40 см
Музей Вінцэнта ван Гога, Амстэрдам
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Сейбіт» (нідэрл.: De zaaier) — карціна нідэрландскага мастака Вінцэнта Ван Гога. Яна была напісана ў лістападзе 1888 года ў Арле.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Ван Гог быў зачараваны тэмай сейбіта. Яшчэ ў 1880 годзе ён напісаў копію з «сейбіт» Жана-Франсуа Міле, творчасць якога служыла Ван Гогу прыкладам асвятлення сялянскай тэматыкі ў жывапісу. Пазней у Арлі Вінцэнт ван Гог стварыў свае ўласныя працы на гэтую тэму. Цікавая асаблівасць гэтай карціны складаецца ў тым, што сонца ўтварае німб вакол галавы сейбіта. У сваім лісце да сябра Эміля Бернара Ван Гог называе снапы і сейбіта знакамі бясконцасці жыцця, яны паказваюць паўтаральнасць працэсу росту, збору пладоў раслін і росквіту. Сейбіт, такім чынам, сімвалізуе жыццё. Пазней Ван Гог будзе працаваць над вобразам жняца, у якім ён бачыць знак смерці. Ён пісаў у сваіх лістах: «Сэнс у тым, што чалавек уяўляе сабой зерне, якое прыбірае жнец. Гэта значыць, ты бачыш, што гэта супрацьлегласць сейбіта, якога я паспрабаваў напісаць раней».

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]