Стэфан Цадроўскі (1689—1748)
Стэфан Цадроўскі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне | 1689 | ||||||
Смерць | не пазней за 1748 | ||||||
Жонка | Крысціна з Атэнгаўзаў[d] | ||||||
Дзеці | Ядвіга з Цадроўскіх[d] і Дарота з Цадроўскіх[d] | ||||||
Веравызнанне | кальвінізм | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Стэфан Рыгор Цадроўскі (польск.: Stefan Cedrowski; 1689—1748) — ураднік Вялікага Княства Літоўскага, кальвінскі літаратар, перакладчык.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Нарадзіўся з сям’і менскага скарбніка Яна Цадроўскага і Соф’і з Аборскіх[1], які пабраліся шлюбам 9 кастрычніка 1678 года ў Рубяжэвічах[2]. Ахрышчаны 3 кастрычніка 1689 года ў двары Койданава[2]. У сям’я таксама была дачка Крысціна (нар. 1691)[2]. Родзіч аўтара дыярыуша Яна Цадроўскага[1].
Быў старостам панявежскім[1], потым бабруйскім[1].
Творчасць
[правіць | правіць зыходнік]Пакінуў па сабе памятку як кальвінскі літаратар. У 1728 годзе падчас жыцця ў Мангейме, пераклаў з французкай мовы вельмі папулярны тым часам твор англійскага пісьменніка і прапаведніка Джонам Буньянам (John Bunyan) «The Pilgrim’s Progress from This World to That Which Is to Come». Пераклад выдадзены ананімна і толькі пасля смерці Цадроўскага, як твор «аднаго шляхціца, абывацеля Вялікага Княства Літоўскага»[3].
Аўтарства Цадроўскага вызначыў Віктар Вайнтраўб са ўступнага акравершу, папярэджання чытачу — першыя літары радкоў утвараюць словы STEPHAN CEDROWSKI:
Sens tey przedmowy gdy chcesz pilno umieć, |
Сям’я
[правіць | правіць зыходнік]З жонкай Крысцінай з Атэнгаўзаў (пам. 3 снежня 1755), дачкой падкаморага дорпацкага[4][1], меў васьмёра дзяцей[4]:
- Ганна Соф’я (нар. 1724)
- Тэадора, з 1754 года ў шлюбе з Юрыем Волакам.
- Кацярына Рэгіна (нар. 1725)
- Дарота, з 1755 года ў шлюбе з Ваўжынцам Путкамерам
- Мікалай Самуэль (нар. 1730)
- Соф’я, з 1748 года ў шлюбе са Станіславам Пшыбароўскім
- Самуэль Марцыян (нар. 1735)
- Ядвіга (пам. 22 лістапада 1791[5]), з 1763 года ў шлюбе з Янам Райскім.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ а б в г д Weintraub 1939, p. 413.
- ↑ а б в Konarski 1936, p. 39.
- ↑ Продкі Адама Міцкевіча — дзеячы Рэфармацыі ў Вялікім Княстве Літоўскім / Зміцер Юркевіч // Евангельская Царква Беларусі: гісторыя і сучаснасць / [укладальнікі: А. І. Бокун, А. У. Унучак, Ю. А. Бачышча]. — Мінск. — 2018. — Вып. 3. — С. 197―209
- ↑ а б Konarski 1936, p. 40.
- ↑ Konarski 1936, p. 252.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Weintraub, Wiktor (1939). "Staropolski przekład Bunyana". Reformacja w Polsce. r. 9–10, nr 33–40. Warszawa: Towarzystwo do Badania Dziejów Reformacji w Polsce: 409–417.
- Sinko, Zofia (1977). "Polskie przekłady „The Pilgrim's Progress" Johna Bunyana" (PDF). Pamiętnik Literacki. 68/2: 195–218.
- Konarski, Szymon (1936). Szlachta kalwińska w Polsce. Warszawa. pp. 38–40.
{{cite book}}
: Папярэджанні CS1: месца без выдавецтва (спасылка) - Акты Виленской археографической комиссии: Том XII. Акты Главного литовского трибунала. — 1883. — 756 с.
- Bunyan, John (1891). Droga Chrześćianina Pielgrzymuiącego ku zbawiennej Wiećznośći. Stefan Cedrowski (tłum.). Królewiec: Drukiem i Nakładem Drukarni Hartunga.