Талбачык
Талбачык | |
---|---|
руск. Толбачик | |
Краіна | |
Рэгіён | Камчацкі край |
Востраў | Камчатка |
Хрыбет ці масіў | Ключаўская група вулканаў |
Форма вулкана | шчытавы вулкан |
Перыяд утварэння | плейстацэн |
Апошняе вывяржэнне | 27 лістапада 2012 года |
Вышыня вяршыні | 3611 м [1] |
Адносная вышыня | 2 190 м |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Талба́чык[2], Талбачынскі вулканічны масіў[2], Талбачынскі (руск.: Толба́чик) — вулканічны масіў у Расіі, на ўсходзе паўвострава Камчатка, у паўднёва-заходняй частцы Ключаўской групы вулканаў.
Масіў складаецца з двух зрослых асновамі стратавулканаў Востры Талбачык (без кратара, вышынёй 3682 м), Плоскі Талбачык (вышынёй 3140 м) і 120 пабочных вулканічных конусаў. Складзены з андэзітабазальтаў. Востры Талбачык уяўляе сабой патухлы стратавулкан з разбуранай вяршыняй. Плоскі Талбачык — стратавулкан, вяршыня якога зрэзаная двума кальдэрамі гавайскага тыпу.
Вядомыя вывяржэнні ў 1740, 1769, 1788—1790, 1793, 1904, 1931, 1939—1941, 1954 гадах. У 1975—1976 гадах адбылося моцнае вывяржэнне, якое суправаджалася ўтварэннем новых вулканічных конусаў і купалаў уздоўж трэшчын па перыферыі вулкана. Апошняе вывяржэнне адбылося ў 2012—2013 гадах.
Зноскі
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Tolbachik (англ.) на сайце Global Volcanism Program Смітсанаўскага інстытута (праверана 20 красавіка 2024)
- ↑ а б БелЭн 2002.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Талба́чык, Талбачынскі вулканічны масіў // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 400. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Толба́чик, Толбачинский // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 482. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
- Толба́чик // Географические названия Росии: Топонимический словарь: более 4000 единиц / Е. М. Поспелов. — М.: АСТ; Астрель, 2008. — С. 442. — 523 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-5-17-054966-5 (Аст), ISBN 978-5-271-20728-0 (Астрель). (руск.)
- Толба́чик // Географические названия мира: Топонимический словарь: Ок. 5000 единиц (руск.) / Е. М. Поспелов; Отв. ред. P. A. Агеева. — 2-е изд., стереотип.. — М.: Русские словари: ООО «Издательство Астрель»: ООО «Издательство ACT», 2002. — С. 419. — 512 с. — ISBN 5-17-001389-2 (ООО «Издательство ACT»), ISBN 5-271-00446-5 (ООО «Издательство Астрель»), ISBN 5-93259-014-9 (Издательство «Русские словари»).
- Толба́чик // Энциклопедический географический словарь (руск.). — М.: РИПОЛ классик, 2011. — С. 676. — 800 с. — (Словари нового века). — 5 000 экз. — ISBN 978-5-386-03063-6.
- Толба́чик, Толбачинский // Т. 26. Тихоходки — Ульяново. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — С. 44—45. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Вулкан Толбачик у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў) (руск.)
- Большое трещинное толбачинское извержение (руск.) // Інстытут вулканалогіі і сейсмалогіі ДУА РАН
- Вулкан Толбачик на Камчатке (руск.) // «Отдых в России» — праект газеты «Камсамольская праўда»
- Татьяна Зимина Неизвестный минерал из вулкана Толбачик // Наука и жизнь, № 1, 2021. (руск.)