Ян Янавіч Завіша
| Ян Янавіч Завіша | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) Ян Завіша. Невядомы мастак, XVII ст. | |||||||
 Герб «Лебедзь» | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Мікалай Паўлавіч Сапега | ||||||
| Пераемнік | Сымон Самуэль Сангушка | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Станіслаў Нарбут | ||||||
| Пераемнік | Пётр Дарагастайскі | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Мікалай Аляхновіч | ||||||
| Пераемнік | Яраслаў Лукомскі | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне | 1550 | ||||||
| Смерць | 1626 | ||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Завішы | ||||||
| Бацька | Ян Завіша | ||||||
| Маці | Яўхімія з Вярбіцкіх[d][1] | ||||||
| Жонка | Анастасія з Трызнаў[d][2][3] | ||||||
| Дзеці | Мікалай | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Ян Завіша (каля 1550 — 1626) — дзяржаўны дзеяч Вялікага княства Літоўскага. Падкаморы лідскі (з 1593), ваявода мсціслаўскі (з 1596) і віцебскі (з 1599).
Трымаў Суражскае староства (з 1599).
Жыццяпіс
[правіць | правіць зыходнік]З шляхецкага роду Завішаў гербу Лебедзь, першы сын Яна.
У 1609 фундаваў драўляны касцёл у імя Арханёла Міхала ў Белагрудзе Лідскага павету. Перадаў яму фальварак Мядзёўшчына з 8 валокамі ворыва, вёску Янаўляны з 10 валокамі ворыва і падданымі, невялікі лясок, луг над Дзітвой, права лоўлі рыбы на Дзітве і 10 коп літоўскіх грошаў штогод з Белагрудскага двара на ксяндза і кантараў з абавязаннем праводзіць дзве штотыднёвыя імшы[4].
Аўтар лістоў да жыхароў Віцебску (сакавік 1621), закліканых папярэдзіць паўтор бунтаў супраць уладыкі Язафата Кунцэвіча[5].
У шлюбе з Анастасіяй Трызнай меў сына Мікалая.
Зноскі
- ↑ Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 89. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0
- ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 9, Województwo mścisławskie XVI-XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2019. — С. 192. — ISBN 978-83-65880-76-5
- ↑ Сліж Н. З дакументальнай спадчыны сям’і віленскага цівуна Шымка Мацковіча і Зафеі Паўлаўны: ад сямейных адносін да гісторыі дома Багдана Онкавіча ў Вільні // Białoruskie Zeszyty Historyczne — Беласток: Беларускае гістарычнае таварыства, 2018. — вып. 49. — С. 244. — ISSN 1232-7468
- ↑ Станіслаў Суднік. Інвентар фундушу Белагрудскага Рымска-каталіцкага парафіяльнага касцёла // «Лідскі летапісец» № 42.
- ↑ Алена Вернікоўская. Супраціў праваслаўнага насельніцтва Полацкай епархіі ўвядзенню уніі // Беларускі гістарычны агляд. Т. 8. Сш. 1—2. 2001.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Насевіч В. Завішы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 639. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 3: Гімназіі — Кадэнцыя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1996. — 527 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.