Гон Док Кві

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Гон Док Кві
першая лэдзі Паўднёвай Карэі[d]
13 жніўня 1960 — 23 сакавіка 1962
Папярэднік Францыска Донер
Пераемнік Юк Ён Су[d]

Нараджэнне 21 красавіка 1911(1911-04-21)
Смерць 24 лістапада 1997(1997-11-24) (86 гадоў)
Муж Юн Бо Сон
Дзеці Sang-Koo Yun[d] і Dong-Koo Yun[d]
Адукацыя
Дзейнасць палітык
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гон Док Кві (кар.: 공덕귀; 21 красавіка 1911, Тхон’ён, правінцыя Кёнсан-Намда, Паўднёвая Карэя — 24 лістапада 1997, там жа) — карэйская палітычная, грамадская і рэлігійная дзяячка, педагог, сацыяльны работнік, багаслоў, актывістка апазіцыі. Першая лэдзі Паўднёвай Карэі (13 жніўня 1960 — 23 сакавіка 1962), жонка прэзідэнта Юн Бо Сона.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Гон Док Кві з мужам Юн Бо Сонам і двума сынамі

З’яўлялася нашчадкам у 79-м пакаленні Канфуцыя. Дачка ваеннага Карэйскай імперыі.

Скончыла сярэднюю школу для дзяўчынак. Пасля заканчэння ў 1940 годзе Якагамскай жаночай тэалагічнай семінарыі ў Японіі была прызначаная пастарам евангелісцкай царквы ў Кімчхоне. Пасля гэтага была прапаведнікам і выкладчыкам багаслоўя на кафедры жаночага багаслоўя тэалагічнай семінарыі Часон (папярэдніцы ўніверсітэта Ханшын). Атрымаўшы стыпендыю, рыхтавалася адправіцца на вучобу ў Прынстанскі ўніверсітэт (ЗША).

Была незамужняй да 38 гадоў. 6 студзеня 1949 года выйшла замуж за мэра горада Сеула, будучага прэзідэнта Карэі Юн Бо Сона. Падчас Карэйскай вайны (1950—1953) уцякла са сталіцы са сваёй сям’ёй.

Як жонка Прэзідэнта Рэспублікі Карэя, заўсёды вырабляла на людзей прыемнае ўражанне сваім элегантным знешнім выглядам. Свабодна гаварыла на англійскай, японскай, французскай мовах, латыні і іўрыце, брала інтэрв’ю ў замежных гасцей і вядомых дзеячаў ад імя свайго мужа, прымала ўдзел у афіцыйных прыёмах прэзідэнта. Удзельнічала ў праектах па аказанні дапамогі сіротам вайны.

Пасля сыходу ў адстаўку з пасады прэзідэнта Юн Бо Сона ў сувязі з ваенным пераваротам 16 мая 1961 года  (руск.), удзельнічала ў рухах супраць дыктатуры і ваеннага рэжыму Пак Чон Хі і змагалася з рэжымам, як тэолаг, рэлігійны дзеяч і жаночая актывістка. У 1969 годзе служыла прэзідэнтам царквы Андонг у Сеуле. У 1972 годзе была абрана прэзідэнтам сеульскай Федэрацыі саюза жанчын-евангелістаў прэсвітэрыянскай царквы Карэі.

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]